Super Mario Galaxy 1 + 2

In Super Mario Galaxy begint het avontuur tijdens het Sterrenfestival in het Mushroom Kingdom, wanneer Bowser verschijnt met een vloot ruimteschepen en het kasteel van Princess Peach de ruimte in tilt. Mario belandt op het Comet Observatory, waar hij Rosalina ontmoet, een mysterieuze beschermer van de kosmos. Om Peach te redden, moet Mario Power Stars verzamelen door verschillende melkwegstelsels te verkennen, elk met unieke uitdagingen en vijanden.

Super Mario Galaxy 2 bouwt voort op dit fundament, maar voegt Lubba toe, een paarse Luma die Mario's ruimteschip Starship Mario bestuurt. Dit keer heeft Bowser zich getransformeerd tot een gigantische versie van zichzelf door de kracht van Grand Stars te stelen. De reis voert Mario door nog creatievere werelden, terwijl Yoshi terugkeert als speelbare metgezel met zijn eigen unieke vaardigheden.

Een sterrenstelsel als speeltuin

Super Mario Galaxy 1 en 2 behoren zonder twijfel tot de beste games ooit gemaakt en ik durf ze gemakkelijk de beste 3D-platformers ooit te noemen. Wat deze titels zo bijzonder maakt, is hun unieke benadering van level design door zwaartekracht centraal te stellen. Je springt niet simpelweg van platform naar platform, maar navigeert tussen miniplaneten, elk met hun eigen gravitatieveld. Dit zorgt voor momenten van pure magie wanneer je van een planeet afspringt en door de ruimte zweeft, om vervolgens op het oppervlak van een ander hemellichaam te landen.

De genialiteit zit hem in hoe Nintendo dit concept tot in de perfectie uitwerkt. Elke sprong vereist ruimtelijk inzicht, terwijl je rekening houdt met veranderende perspectieven en zwaartekrachtrichtingen. Een platform dat eerst boven je zweefde, wordt plotseling de grond onder je voeten wanneer je de gravitatie van een nieuwe planeet betreedt. Het is deze constante heroriëntatie die de Galaxy games onderscheidt van elke andere platformer.

Van begin tot eind blijven deze titels verrassen met nieuwe mechanismen. Geen enkel level voelt als opvulling. Het ene moment surf je op een reuzenmanta door een onderwatertunnel, het volgende moment schaats je over een ijsplaneet of navigeer je door levels waar de zwaartekracht constant van richting verandert. Deze constante stroom van nieuwe ideeën houdt de ervaring fris, zelfs na tientallen uren spelen.

De soundtrack verdient speciale vermelding. Ik was vergeten hoe ontzettend goed de muziek in deze titels is. Het volledige orkest dat Nintendo voor deze games inzette, creëert epische composities die perfect aansluiten bij de grootsheid van de kosmische setting. Van het melancholische thema van Rosalina's Observatory tot de bombastische begeleiding tijdens bosgevechten, elke noot draagt bij aan de magische sfeer.

Controls stellen telleur

Hier stuiten we op het grootste struikelblok van deze collectie. Op de originele Wii kon je met de Wii Remote richten op sterretjes om ze op te pikken en af te vuren naar vijanden. In Galaxy 2 wordt dit zelfs een cruciaal onderdeel van de gameplay, wanneer je Yoshi moet besturen en richten waar hij spuwt of zijn tong afvuurt.

Deze besturing vertaalt helaas niet netjes naar de Switch controllers en al helemaal niet in handheld-modus. Daar moet je je behelpen met gyro-controls om te richten ofwel het touchscreen gebruiken, waarbij je dus een hand moet loslaten om het scherm aan te raken. Nintendo heeft weliswaar voldoende opties voorzien als alternatief en zelfs de muismodus van de Switch 2 kan worden ingezet, maar de beste optie blijft de Joy-Cons los gebruiken met hun gyro controls, maar niets kan tippen aan de originele ervaring op de Wii. Dit vind ik eigenlijk best jammer, want het haalt net dat beetje magie weg dat de oorspronkelijke versies zo speciaal maakte.

Technisch prima

Op technisch vlak doen beide games het uitstekend. Ze draaien vlekkeloos op 60FPS op zowel Switch 1 als Switch 2. De eerste Switch haalt een resolutie van 1080p, terwijl de Switch 2 de resolutie verhoogt tot 4K. De opgepoetste textures zorgen ervoor dat de games er scherper uitzien dan ooit, maar verder zijn de visuele verbeteringen minimaal. Het blijven duidelijk games uit het Wii-tijdperk, zij het dan wel de beste versies ervan.

Super Mario Galaxy 1 + 2 blijven absolute topgames die hun status als meesterwerken meer dan verdienen. De creativiteit, het level design en de soundtrack maken ze tot tijdloze klassiekers. Echter, de manier waarop Nintendo deze bundel op de markt brengt met een prijs die nog steeds courant is voor nieuwe AAA games, terwijl er slechts minimale aanpassingen zijn doorgevoerd, is minstens betreurend te noemen. Had men de games uitgebreid met extra content, dan hadden ze misschien de prijs kunnen rechtvaardigen, maar op deze manier voelt het als een cash grab in plaats van een viering van deze klassiekers.

Conclusie:

Heb je de Super Mario Galaxy games nooit gespeeld? Dan kun je absoluut niets verkeerd doen met deze bundel. De twee beste 3D-platformers ooit gemaakt voor het eerst ervaren op moderne hardware, blijft een magische ervaring ondanks de control-problemen. Voor veteranen ligt het genuanceerder. De nostalgie en technische verbeteringen zijn welkom, maar de hoge prijs voor wat uiteindelijk maar ports zijn zonder noemenswaardige extra's, maakt het moeilijk te rechtvaardigen. Nintendo's gierigheid doet afbreuk aan wat anders een perfecte heruitgave had kunnen zijn van twee van gaming's grootste meesterwerken. Voor nieuwkomers een absolute aanrader maar veteranen kunnen hun geld misschien beter aan iets nieuws spenderen.