Wie mijn recente column over de Steam Deck heeft gelezen, zal weten dat ik bezig was met een TRPG genaamd Symphony of War. Deze verscheen op 10 juni als een verrassing op Steam, waarna ik het direct wilde spelen op mijn Steam Deck. Een pixelated TRPG klinkt immers als iets waar dat apparaat voor gemaakt is. Ik heb de game helaas niet volledig op die manier kunnen spelen, daar support even op zich liet wachten, maar laten we beginnen met de melding dat dit in mijn optiek de beste manier is om de game te beleven.
Bij de term pixelated JRPG denk je mogelijk aan Fire Emblem en dat is een vergelijking die niet enkel makkelijk gemaakt is, maar ook grotendeels accuraat is, al zijn er ook duidelijke invloeden van Tactics Ogre. Het aanzicht van het slagveld is overduidelijk afgekeken van Intelligent Systems, maar de opbouw van units komt dan weer van TO. En dat zijn beide geen kritiekpunten.
Maar wat is het?
In de fantasy-wereld van Symphony of War speel jij als Devoa, een man of vrouw die door omstandigheden een rebellengroep de kop in drukt die de koningin gevangen heeft genomen. Dat is een prestatie van formaat, vooral voor iemand die nog nat achter de oren is, maar toch wordt jouw goede daad niet gevierd. In plaats daarvan vermoord jouw leider hare majesteit en schuift hij de schuld in jouw schoenen. Een paar minuten later ben jij opeens de rebel.
Alsof als een minderheid staan tegen een goed georganiseerd leger van een koninkrijk nog niet lastig zat is, blijkt achter de schermen snel al meer te spelen. Een cult probeert een kwade God terug tot leven te brengen en als we de legendes mogen geloven, ben jij een van de vijf uitverkorenen om ze te stoppen. Je bent echter geen onverwoestbare strijdmacht en zult hulp nodig hebben om die snode plannen een halt toe te roepen.
Samen staan we sterker
Natuurlijk betekent dit dat je nieuwe units op jouw reis gaat tegenkomen, die zich (soms onder specifieke voorwaarden) bij jouw strijdmachten zullen voegen. Dit is vrij standaard voor dit genre en het zou verrassender zijn als het niet zo was. Maar deze bondgenoten brengen op hun beurt meer volk met zich om zo jouw leger op te bouwen.
Want hoewel het op screenshots lijkt alsof je met eenzame units over het slagveld manoeuvreert, stuur je in werkelijkheid kleine legertjes aan. Elk poppetje staat symbool voor een Squad, welke uit maximaal negen krijgers kan bestaan. En deze kun je mixen en mengen zoals je zelf wil, al ben je wel beperkt door een puntenlimiet dat stijgt met jouw level. Spelers hebben keuze uit tientallen klassen om hun leger mee vorm te geven, ook al zijn er objectief wel enkele beter dan andere, waardoor je jouw troepen kunt toespitsen op specifieke rollen of Squads kunt gebruiken om de zwaktes van de hoofdpersonen op te vangen. De game is 35 missies lang en ongeveer net zoveel uur, dus er is meer dan genoeg ruimte om jouw ideale leger vorm te geven.
Groeipotentie
Die ongeveer 35 uur heb ik voor een groot deel met een grijns op mijn gezicht volbracht. Ik heb sowieso een zwak voor de artstyle die gebruikt is, maar dat is vooral een leuke bonus. Ondanks een handjevol opmerkingen over de balans, is de game simpelweg een genot om te spelen als je met name de iets oudere Fire Emblems als Fates en Awakening een warm hart toedraagt. Toegegeven, de productiewaarden van Symphony of War verbleken in vergelijking met die titels, maar ze zitten ook niet in hetzelfde prijssegment. Dat de game desalniettemin een soortgelijke ervaring biedt is daarom lovenswaardig, vooral als men daarbij de lengte in acht neemt.
Gaan we even heel erg op de feiten hameren, dan ben ik verplicht om te zeggen dat de gesprekken tussen partners en de romantiek die daar uit voortvloeit oppervlakkig voelen, dat het verhaal niet spectaculair is met een duidelijke inkakker aan het eind en dat dingen zoals samen aanvallen nergens te bekennen zijn. Maar dat zijn dingen die we gewend zijn van TRPG in het A(AA)-segment, niet een game van € 19,99. Dat de funderingen daarvoor evengoed nu al liggen om op voort te bouwen in toekomstige delen stemt daarom hoopvol. Alleen al vanwege het feit dat ik graag meer van dit team ga zien.
Conclusie
Ondanks enkele duidelijke pijnpunten, is Symphony of War een hele solide TRPG die bovendien een hele hoop content biedt ten opzichte van het prijskaartje. Wie dit genre een warm hart toedraagt zal zich ongetwijfeld kunnen vermaken met de titel van Dancing Dragon Games, maar als die persoon ook nog een Steam Deck heeft is het in mijn optiek een must-play.