Wat zou jij doen als je opeens God was? Openbaar je jezelf aan de wereld en maak je een einde aan religieuze oorlogen? Los je wereldhonger en alle ziektes op? Gelijkheid en vrijheid voor de gehele mensheid? Of zwijg je en vervul je je plichten? Het laatste is wat Renya doet.
Renya is een doorsnee (Japanse) scholier van zeventien. Hij is knap noch lelijk, niet slim of dom en rijk noch arm. Typisch zo’n ventje dat je niet ziet staan en ‘’normaal’’ is in elk opzicht. Het enige wat anders is aan Renya, is dat hij nooit, maar dan ook echt nooit geluk heeft met lotingen. Wanneer hij een ticket krijgt om aan een chuusenki –Japanse variant op bingo waarin je probeert het gouden balletje te krijgen— deel te nemen voelt hij dan ook weinig behoefte hier effectief gebruik van te maken.
Enkel na fel aandringen van de schattige assistente die de tickets controleert neemt hij een draai…en krijgt de gouden bal. De prijs is een slag op zijn achterhoofd die hem buiten westen slaat. Als hij bij komt staat het meisje wederom voor hem. Ze vertelt hem dat het heilige draaiwiel hem tot God heeft verkozen en dat zij Liliel is, zijn persoonlijke beschermengel. Zoals je zou verwachten schrijft Renya het af als lariekoek, tot het meisje voor hem een halo en engelenvleugels tevoorschijn tovert.
Met enige twijfels besluit hij mee te gaan in het verhaal en leert hij de andere engelen in het hemelse Celestia kennen. De groep verwelkomt God met open armen, terwijl Renya nog altijd bij komt van de schrik. Deze schrik wordt groter als blijkt dat God gebeden moet beantwoorden door monsters te verslaan en zo de realiteit te verbuigen.
Het bevechten van monsters gebeurd via het Fate Revolution Circuit, een gigantische machine met bijzondere kwaliteiten. Het apparaat maakt een duplicaat van een gedeelte van de wereld die verbonden is aan de gelovige en alles wat hierin verandert, verandert indirect ook in de echte wereld.
Terwijl Renya zijn leven op het spel zet in het Fate Revolution Circuit, ontvouwen zich meerdere verhalen in de echte wereld. De engelen in Celestia zijn niet zo’n engeltjes als je zou denken en houden er elk hun eigen agenda op na. Hoewel het soms een tikkeltje ver gezocht wordt, blijven de verhalen binnen én buiten de Fate Revolution Circuit dermate boeiend dat ze als drijfveer dienen om door te spelen. Die drijfveer is ook wel nodig, want zonder zou 99% van de gamers spoedig afhaken.
De vorige alinea suggereert dat The Guided Fate Paradox een slechte game is, maar het is dit verre van. De game werd ontwikkelt door een van NIS’ interne teams, welke ook verantwoordelijk is voor de Disgaea-franchise. Maar dacht je al dat Disgaea lastig was? Dan ga je nog een hele kluif krijgen aan The Guided Fate Paradox. De moeilijkheidsgraad in het verhaal loopt ontzettend stijl op, wat je dwingt tot eindeloos grinden. Was het verhaal niet goed genoeg geweest, dan was dat het zeker niet waard geweest.
Als ik zeg dat je gaat grinden, verwacht je waarschijnlijk het levelen van je karakter. Maar ook hier heeft NIS lachend de conventies overboord gegooid en is het tegen de stroom in gaan varen. Na elke dungeon zal Renya terugkeren naar level één en zullen zijn stats dalen. De verdiende levels dragen echter wel bij aan een achterliggende totale levelcount die Renya’s stats langzaam maar zeker doet stijgen.
Ook het divine equipment die Renya en diens engelen dragen kunnen levelen. Denk bij divine equiment vooral niet enkel aan zwaarden, schilden en speren, maar ook aan tanks, lasers en grote rode strikjes. Behalve het feit dat het hilarisch is om je karakters in de meest rare outfits te hullen, is divine equipment een belangrijk onderdeel van de gameplay. Elke soort equipment heeft een unieke aanval en door die te gebruiken zal een metertje vol lopen. Eens deze vol is zal je wapen in Burst gaan en zwakker worden. Echter kun je vanaf dat moment je wapen wel upgraden, waarbij de meter weer geleegd wordt, en zul je een tegel ontvangen afhankelijk van het type divine equipment.
Deze tegels kun je gebruiken op het divinigram van Renya en diens volgers. Het divinigram is een grid waar je tegels op kunt plaatsen om stats een boost te geven. Tegels komen in vier varianten: attack, defense, speed en hit, en elke tegel heeft zes niveau’s. Omdat de ruimte op je grid beperkt is, moet je keuzes maken en is het vergaren van tegels van hogere niveau’s cruciaal om sterker te blijven worden. Het gros van de tijd die je in The Guided Fate Paradox besteedt zul je dan ook bezig zijn met levelen van Renya, divine equiment en tegels. Mocht je niet van grinden houden dan zal The Guided Fate Paradox niet voor je weggelegd zijn.
Besef wel dat je dan een geweldige game hebt gemist. NIS windt er geen doekjes om dat de serie inspiratie put uit Disgaea, wat dan ook de reden is dat de games audiovisueel op elkaar lijken. En hoewel de moeilijkheidsgraad in The Guided Fate Paradox een stuk hoger ligt, is de game wel een heel stuk toegankelijker. In SRPG’s wordt je vaak geacht het grotendeels zelf uit te zoeken nadat je de basis onder de knie hebt gekregen, maar ditmaal word je geleidelijk geïntroduceerd tot de vele facetten die de game opmaken.
Wanneer je alles wat je leert combineert met je harde werk en de vruchten van uren en uren grinden om die ene baas die je de weg versperde te verslaan, zorgt dat voor een gevoel van voldoening die weinig games mij eerder wisten te geven. Dat ene moment is wat ervoor zorgt dat eerdere frustraties en ergernissen verdwijnen als sneeuw voor de zon. Het is alsof God ermee gespeeld heeft...
Conclusie
The Guided Fate Paradox vraagt het uiterste van je geduld en doorzettingsvermogen als gamer, maar zet daar iets tegenover dat het best kan worden omschreven als de Dark Souls van de SRPG’s. Verpak dat in een leuke anime-stijl en doe het verhaal als een knotsgek strikje eromheen en je krijgt het leukste cadeau in jaren.