Farthest Frontier, Against the Storm, Settlement Survival, The Wandering Village en Diplomacy is Not an Option. Dit is zomaar een lijstje met games die vorig jaar uit zijn gekomen, al dan niet in Early Access, en die allemaal meeliften op dezelfde formule. In alle games moet je een nederzetting in de sfeer van de Middeleeuwen bouwen. Ze doen dit allemaal op hun eigen manier en met hun eigen systeem, maar wel met dezelfde basis. Je moet je bewoners tevreden houden en ervoor zorgen dat je hout, steen en staal verzamelt om nog meer te kunnen bouwen, zodat je een leger kan bouwen en ga zo maar door. Al deze games doen dit op hun eigen manier, maar speel je ze allemaal achter elkaar, dan kun je er niet omheen komen dat het allemaal op elkaar lijkt. Om concurrentie te bieden moet je met iets bijzonders komen, teruggrijpen naar oude formules gaat niet meer werken.
Een city builder zonder tutorial is als een PlayStation 5 zonder DualSense controller
Gelukkig heeft deze nieuwe telg in de Settlers-serie een tutorial. Hij is netjes in acht hoofdstukken verdeeld en ieder hoofdstuk vertelt een onmisbaar onderdeel van de gameplay. Op enkele onderdelen na zit er niet echt iets bij wat nieuw is en dat weet ik vooraf, maar toch ga ik ze voor alle zekerheid allemaal af. Ik vind het toch altijd vervelend als er onderdelen in de game zijn die ik niet ken, omdat ik de tutorial heb overgeslagen.
Hier kom je eigenlijk weer op het standaardverhaal dat je altijd hebt bij city builders. Er wordt uitgelegd hoe je moet in- en uitzoomen, wat totaal niet anders is dan enige andere game, ook aan de besturing is er niets wat afwijkt. Het zou weleens fijn zijn als je, voordat je gaat kijken naar deze bergen tijdverspilling, ingelicht wordt dat je waarschijnlijk alles wel kent als je een beetje ervaren bent met dit genre. De ontwikkelaars van hun game spelen kennelijk niets anders dan hun eigen game en hebben kennelijk geen benul dat iedereen dit al doet. Sommige games doen dit trouwens, maar bij The Settlers ontbreekt het.
Er is eigenlijk één verschil met werkelijk iedere andere city builder die ik ooit heb gespeeld en die ik niet begrijp. Er is geen knop om het verloop te versnellen. Soms duurt wachten lang en dan zit je te staren naar het scherm tot iets is gedaan. Een gebouw bouwen kost nu eenmaal veel tijd. Normaal spoel je de tijd vooruit en kun je verder. The Settlers: New Allies heeft deze functionaliteit niet. Er is maar één snelheid en die snelheid is erg langzaam. Het duurt maar en het duurt maar.
Engineers bouwen niet alleen, maar zijn ook het fundament van de game
De gameplay zelf mag er zijn. Het is solide genoeg om je lekker wat uurtjes bezig te houden. Hoewel ik met The Settlers altijd gewend was dat de gameplay heel diepgaand was, hebben ze nu duidelijk gekozen om het simpel te houden. De game begint met een warehouse, waar alle resources in worden gestopt. Er zijn wat residences, wat simpelweg huizen zijn waar iedereen kan wonen. Voor ieder gebouw zijn werkers nodig en die werkers wonen daar. De bewoners die geen baan hebben, dragen de resources naar het warehouse en andersom. Het bouwen wordt gedaan door engineers.
Dit is het niet het enige wat de engineer doet. Ze breiden ook het territorium uit waar je op mag bouwen. Dan claimen ze letterlijk een stukje land, zoals dat wel bekend is van het tweede deel in de serie. Soms komen ze op een stuk grond waar mineralen in zitten en waar mijnen op gebouwd kunnen worden. Het is dan aan onze bouwende vrienden om te bekijken welke mineralen er uit de grond getrokken kunnen worden.
Het uiteindelijke doel van het bouwen is om een leger te maken dat de tegenstander kan verslaan. Hier heb je een goedlopende economie voor nodig van mijnen die ertsen en kolen delven. Van ertsen en kolen kunnen wapens worden gemaakt. Ook steen kan uit mijnen worden gehaald en hout kan worden gekapt uit bossen. Bij sommige bossen groeien de bomen weer terug en bij andere niet. Van hout worden planken gemaakt en die zijn belangrijk voor ongeveer alles wat gebouwd wordt.
Verder is er ook voedsel dat gemaakt moet worden, maar hier is de game anders dan veel andere city builders. Voedsel is altijd de grote uitdaging, omdat de bevolking simpelweg niet zonder kan. Ik heb bij Settlers: New Allies niet echt meegemaakt dat het een groot probleem is als je niets met voedsel doet. Het levert echter boosts op. Om bijvoorbeeld houthakkers beter hun werk te laten doen, kun je ervoor zorgen dat er brood gemaakt wordt. Mijnwerkers doen het weer goed op vis. De boosts zijn aanzienlijk, maar dus niet nodig. Ik heb hele potjes gespeeld zonder een seconde aan voedsel te denken en dat was prima. Ergens is dit prettig, maar het voelt ook heel absurd aan dat je een dorp bouwt waar een soort supermensen leven die kennelijk niet per sé iets hoeven te eten.
De game draait uitstekend. Hoewel je niet veel grafische opties aan kunt passen voor een PC die wat minder presteert, is dit ook niet nodig. Het is geen uitdagende game voor een computer. Toch ziet hij er leuk genoeg uit op het eerste gezicht. Het is echter niet te vergelijken met de concurrentie, die er bijna allemaal stukken mooier uit zien.
Het gaat allemaal om multiplayer
Zoals ik eerder heb aangegeven vond ik persoonlijk The Settlers 7 de beste in de serie. Ik denk dat als ik de verkeerde fan van de serie tegenkom en dit zeg, ik dit betaal met mijn leven, want hij was niet erg populair. Wat deze game heel goed deed. was dat er goed was nagedacht hoe je zulke traag lopende games kon gieten in een spannend potje multiplayer. Helaas heb ik het nooit echt tegen iemand kunnen spelen, omdat ik nooit iemand gevonden heb om mee te spelen. In The Settlers: New Allies gaan ze verder met de gedachte dat deze game tegen andere bouwers gespeeld moet worden. Je ziet het aan alles terug. Ook hier is hetzelfde als in het zevende deel. Ik heb niemand kunnen vinden om een potje mee te spelen.
Met multiplayer is het niet mogelijk om het tempo van de game zomaar te verhogen en dat is begrijpelijk. Maar dat is nog geen reden om met de singleplayer-modus ook geen optie hiervoor te hebben. Verder is het duidelijk te merken aan het feit dat het nu puur gaat om het bouwen van een legertje, zodat je de tegenstander kunt vermorzelen. Het heeft af en toe dan ook veel meer een Real Time Strategy-vibe, dan dat het hier gaat om een city builder. Door enige vorm van diepte in de game weg te halen, wordt de game echter bijzonder oppervlakkig en vraag ik me echt af voor wie hij is gemaakt.
Conclusie:
The Settlers: New Allies is een redelijk solide game. Wat er staat, staat er goed. Met het prijskaartje van een AAA-game is het echter heel moeilijk deze aan te bevelen. Er zijn simpelweg veel betere city builders en als je The Settlers wil proberen, adviseer ik sneller om te kiezen voor de Settlers History Collection. Dat zijn zeven games die allemaal beter zijn dan deze voor minder dan deze ene game. Vind je ze allemaal wat te oud, dan kun je beter kiezen voor een city builder die recentelijk is uitgebracht. Die zijn voor een groot deel nog niet eens de helft van de prijs. Deze game is simpelweg niet gedetailleerd genoeg. Hij valt een beetje tussen de RTS en de city builder in en lijkt daarmee volledig zijn identiteit kwijt te zijn. Ik heb in mijn review bijna niets over een verhaal genoemd, want dat is er amper. De campaign zijn wat losse flodders over mensen die ergens anders gaan wonen. Ik weet niet wat Ubisoft dacht toen ze het prijskaartje aan deze game hingen, maar het is veel te hoog. Ik kan dan ook niet anders zeggen dat ik deze game niet kan aanbevelen aan iemand, tot hij een keer flink in de aanbieding is.