The Talos Principle: Deluxe Edition

Er zijn genoeg post-apocalyptische games door de jaren heen verschenen. Games waarin de wereld naar de klote is en de laatst overbleven mensen vechten tegen zombies, mutanten of elkaar. Maar wat als het einde van de mensheid ook daadwerkelijk het einde is en er geen hoop op overleven is? Spendeer je tijd met je geliefden? Doe je dingen die je altijd nog wilde doen? Of leg je iets van jezelf en de rest van de mensheid vast als een soort bewijs dat jullie hier geweest zijn? Dit was een van thematieken van The Talos Principle, een game die nu een Deluxe Edition met retail release krijgt.

Dat laatste is wat mijn aandacht trok. Naast het feit dat ik ten alle tijden de voorkeur geef aan iets tastbaars wanneer ik er mijn zuurverdiende centen aan uitgeef, is de stap van een digital only release naar een retail-versie een vrij grote. Dat Devolver Digital echter toch de wandelschoenen aantrekt om deze tocht te ondernemen, getuigt van vertrouwen in de game, en wekt mijn nieuwsgierigheid.

Bedevaart

In The Talos Principle ontwaak je in een tuin die doet denken aan overgroeide, verlaten, Romeinse stad. Tot je spreekt ELOHIM, een oppermachtig wezen dat niet alleen jou, maar ook deze wereld gemaakt heeft. Verspreidt in deze wereld liggen sigils, delen van sleutels die je nodig hebt om meer van deze wereld te verkennen en je waarde aan ELOHIM te bewijzen. Want enkel wanneer jij je waarde aan ELOHIM bewijst, kun je zijn zegen verkrijgen en daarmee eeuwig leven vergaren.

ELOHIM´s sigils liggen echter niet voor het oprapen, maar zitten verscholen achter omgevingspuzzels die jij dient op te lossen. Deze omgevingspuzzels vinden plaats binnen een afgesloten ruimte, welke je kunt vinden door borden te volgen en uiteindelijk door een paarse gloed te wandelen die de puzzel activeert.

Een man en zijn werktuigen

De puzzels bestaan typisch gezien uit werktuigen die je moet gebruiken om gesloten deuren te openen, vijanden uit te schakelen en sleutels te krijgen en komen in drie varianten. De groene puzzels zijn makkelijk, geel is normaal en rood is lastig. In de praktijk maakt het echter niet bijster veel verschil uit, omdat de meeste puzzels in The Talos Principle aan de erg makkelijke kant zijn, vooral omdat de naam van de puzzel al vaak een deel van de oplossing weg geeft.

Om de lage moeilijkheidsgraad te compenseren worden echter constant nieuwe werktuigen toegevoegd die je kunt gebruiken om nieuwe puzzels op te lossen. Je begint met jammers die vijanden en deuren kunnen uitschakelen, maar gaandeweg krijg je onder andere ventilators om jezelf of dingen in de lucht te gooien en een standaard waarmee je laserstralen mee kunt afbuigen. The Talos Principle´s sterkste kant is echter niet zijn gameplay, maar de wereld en het verhaal.

Tussen hemel en aarde

ELOHIM profileert zichzelf in het begin van de game al als een god aan wiens macht niet getwijfeld mag worden. Een wezen dat in zijn eindeloze genade besloot jou leven te geven en je te testen. Maar niets is zo zwart en wit.

Dat bewijst MLA, de Milton Library Assistant. Deze AI verblijft in computers die je verspreid rondom The Talos Principle kunt vinden en zou je moeten begeleiden in je zoektocht naar kennis en zelfverrijking. De AI is echter zelflerend en is gaandeweg gaan twijfelen aan deze wereld en aan ELOHIM, twijfels die hij met je deelt tijdens jullie filosofische gesprekken over wat een intelligente levensvorm intelligent maakt, over wat de mens is en hoe een ideale wereld eruit gaat zien. Het zijn deze gesprekken met MLA en de indoctrinerende speeches van ELOHIM die de game dragen en zelfs tot eenzame hoogtes weet te tillen.

Dat laatste kun je allicht zelfs letterlijk nemen, afhankelijk van welke keuzes je in het verhaal maakt. Kies je ervoor ELOHIM te verraden en de verboden toren waarin hij verblijft te beklimmen, dan trigger je het evenement van Road To Gehenna, de DLC van The Talos Principle die bij de Deluxe Edition zit inbegrepen.

Meer maar anders

In Road To Gehenna krijgen we de controle over een eerdere creatie van ELOHIM, eentje die wel braaf luisterde. En nu krijg je een nieuwe opdracht: red je broeders en zusters die nog vastzitten in de wereld voordat een zekere gebeurtenis (die ik niet ga benoemen vanwege spoilers) plaats vindt. En dat doe je door meer puzzels op te lossen.

Maar waar The Talos Principle te makkelijk was, springt de moeilijkheidsgraad van Road To Gehnna soms zover omhoog dat je zou denken dat het deels kikker is. Sommige puzzels hebben me uren vastgehouden, wat het dan wel weer erg bevredigend maakte toen ik ze oploste. Het overgrote deel was echter precies zoals ik ze het liefste heb: uitdagend maar niet zo moeilijk dat ik me ga frustreren.

ELOHIM speelt geen rol van betekenis meer na het begin van Road To Gehenna en MLA is nergens te bekennen. Dat betekent echter niet dat het sterke verhalende aspect van de game verdwenen is. Je soortgenoten die vast zitten hebben namelijk een interessante manier gevonden om de tijd te verdrijven.

Samen sta je sterker

Op de terminals waarmee je eerder nog met MLA praatte hebben ze namelijk een online community opgericht, compleet met een fictieve stad, fora, games en een ranking systeem. En in Road To Gehenna kun jij onderdeel van deze community worden. Daarvoor dien je echter wel in rank te groeien door actief te zijn in de community, welke sceptisch is over ELOHIM.

En dat zorgt voor een interessant contrast. Immers ken jij op dit punt de hele waarheid van deze wereld, maar kun je dit niet zomaar rond gaan spuien. Immers wil je geaccepteerd worden in Gehenna en niet mensen tegen de schenen aan schoppen. Dus kies je je woorden zorgvuldig om jezelf en je missie niet te verloochenen, maar tevens jezelf niet buitenspel te zetten.

Road To Gehenna is zo in een uur of zes uit te spelen, indien je op een redelijk tempo door de puzzels heen komt. En dat maakt het een erg vlezige DLC, aangezien The Talos Principle maar ongeveer dubbel zo lang is. Je mag dus op zo’n twintig uur tellen om The Talos Principle: Deluxe Edition uit te spelen als je wat hobbels op de weg tegen komt en af en toe tijd neemt om de drie rijkelijk gevulde en goed uitziende werelden te verkennen om alle geheimen te vinden. En dat is langer dan veel ‘’echte’’ retailgames.

Conclusie

The Talos Principle: Deluxe Edition is niet de meest uitdagende puzzel-game die ik ooit gespeeld heb. Sterker nog; op Road To Gehenna na, is het één van de makkelijkste. Maar terwijl de gameplay tekort schiet om je grijze massa te prikkelen, compenseert de game dat ruimschoots met een verhaal dat niet enkel de wereld om je heen in twijfel trekt, maar je ook laat filosoferen over je menselijkheid, normen en waarden en religie. En dat ik na ruim twintig uur in deze wereld nog altijd meer wilt, zegt wat mij betreft genoeg.