Als het blinkt en het zit los, dan is het van jou. Thief is de vierde telg in de gelijknamige reeks waarin je als meesterdief Garrett de waardevolle inhoud uit broekzakken, kasten en kluizen steelt. Met de schaduw als je trouwste bondgenoot, je multifunctionele boog en je lockpicks is geen locatie veilig voor je. Tijdens je rooftocht word je echter geconfronteerd met de Gloom, een mysterieuze epidemie, waar jij iets mee te maken lijkt hebben. Tijd om te ontdekken wat er juist is gebeurd, en je in de tussentijd goed te verrijken.
Het is niet de eerste keer dat Garrett zich in het duister in de stad begeeft. Een avondklok is opgelegd en wordt afgedwongen door soldaten, maar zij patrouilleren op straat terwijl hij liever onzichtbaar over de daken sluipt. In de verte blinkt een raam dat hij wellicht kan forceren. Met een stompe pijl en zijn boog breekt hij een katrol, zodat een loopbrug valt. Garrett haalt een kleine koevoet boven en forceert het raam. Hij is binnen. In de kamer staan wat kaarsen die hij met zijn vingers dooft. Zonder pottenkijkers kan hij straks ontdekken welk waardevols er in die grote koffer zit. Hij maakt een verkeerde stap en een tralie valt voor het raam achter hem. Garrett merkt dat hij op een boobytraptegel heeft getrapt en dat er nog zo één vlak voor de koffer ligt. Die koffer moet echt wel iets waardevols bevatten dan. Hij gebruikt zijn intuïtie en ziet dat sommige van die boeken uit die boekenkast er wat vreemd uit zien. Hij tast de boeken af en vindt de hendel. Naast de kast verdwijnt de tralie van voor het venster en de tegel voor de koffer lijkt geneutraliseerd. Garrett haalt zijn lockpicks boven, prutst de sloten open en vindt een mooie gouden armband. Hij klautert uit het raam. Een waterpijl dooft de fakkel in de straat en in de schaduw gaat hij op zoek naar zijn volgende buit.
Thief is een stealth action adventure waarin je van de schaduwen leert houden. Garrett is namelijk een meesterdief, maar geen krijger. Met je boog kun je bewakers wel doden, maar het is vooral de bedoeling dat je door te stad en de levels heen sluipt. Als doorwinterde dief heeft Garrett van het duister zijn trouwste bondgenoot gemaakt. Daarin is hij zo goed als onzichtbaar. Kaarsen maakt hij met zijn vingers uit en water- of stikstofpijlen helpen bij het doven van fakkels. Het helpt je als dief dat het altijd nacht is in deze game. De volledige stad heeft trouwens een grimmige, 19e eeuws industriële sfeer. Qua atmosfeer past het plaatje helemaal.
Hoewel Garrett er vooral op uit is om zich wat rijker te maken, wordt hij toch in iets groters betrokken. Tijdens de proloog val je in een mysterieus groen licht dat je blijkbaar een volledig jaar in coma heeft gehouden. Wanneer je eindelijk ontwaakt, ontdek je dat je stad geteisterd wordt door de Gloom, een ziekte gerelateerd aan de pest. Wanneer je heler, Basso, je vraagt een ring te stelen en een kennis van hem je de opdracht geeft een speciaal boek te gaan halen, word je meegesleurd in een mysterie dat je naar de bron van de Gloom zal leiden. De hoofdverhaallijn is goed vormgegeven en weet zeker te boeien. Wie de campaign liever niet speelt, kan naar eigen goeddunken op dieventocht gaan in de stad. De inbraakmogelijkheden zijn wel eerder beperkt en de omgevingen wat repetitief.
De stad is het speelterrein van Garrett en in zijn rooftochten wordt hij bijgestaan door zijn trouwe boog. Er bestaan hiervoor verschillende pijlen die je kunt kopen bij een schimmige handelaar. Sommige pijlen zijn dodelijke zoals die met een vlijmscherpe punt of die met een punt die vuur vat bij impact. Andere helpen je bij het sluipen zoals een waterpijl om fakkels mee te doven of een touwpijl om naar een hoger niveau te klimmen. Het is belangrijk je altijd goed te bevoorraden tussen missies, want je kunt maar een beperkt aantal pijlen dragen. Je kunt echter wel oneindig veel zaken stelen. Garretts zakken zijn blijkbaar namelijk eindeloos diep en transformeren alles van waarde meteen in goudstukken. Het was leuker geweest om tussen missies door verplicht je buit te moeten gaan verkopen. Ook het openprutsen van sloten kon wellicht iets beter. In The Elder Scrolls zie je bijvoorbeeld het mechanisme aan de binnenkant nog. In Thief moet je met je muis of joystick dat punt zoeken waarop het bolletje blauw kleurt. Dat is efficiënt, maar wel erg sober voor iets wat je vaak zult herhalen.
Grafisch ziet Thief er goed uit en het first-person-perspectief is ook erg meeslepend. Vooral de schaduweffecten vallen op. De audio is echter wat werkelijk uitblinkt in deze game. De voetstappen van bewakers, het klikken van sloten en het schuiven van geheime deuren komen goed tot hun recht. De dialogen die je in de stad toevallig opvangt, vormen een mooie toets. Die gesprekken variëren van banaal tot bevreemdend en tot hoogst interessant, wanneer bijvoorbeeld de locatie van een waardevol item wordt onthuld. De sfeerschepping wordt wel wat gebroken door de vele laadschermen. Het is ook wat vreemd dat er ondanks die laadschermen toch in slechts een klein aantal huizen en gebouwen effectief kan worden ingebroken.
Conclusie
Thief is een stealth action adventure die punten scoort met zijn sfeerschepping. Het first-person-perspectief en de storyline zijn meeslepend. Hier en daar laat deze game wel een steek vallen. Zo kun je ondanks de vele laadschermen maar in een beperkt aantal kamers inbreken en kon het lockpicking er wat interessanter uit zien. Wie graag door levels heen rusht en daarbij alles wat in zijn weg staat uitschakelt, zal deze game niets vinden. Fans van grimmige omgevingen en het betere sluipwerk komen zeker aan hun trekken.