Ubisoft heeft een geschiedenis met ups en downs. Waar de uitgever ons de klassieke platformer Rayman bracht, braken ze pas écht door met de release van de blockbuster Assassin’s Creed. Deze succesformule bracht hen tot grote hoogten, maar leverde hen de laatste jaren ook veel kritiek op. Veel van hun games kenden weinig vernieuwing en door de snelheid waarmee ze uitgebracht moesten worden sloegen soms technische flaters. Met Tom Clancy’s The Division kiest Ubisoft echter voor een andere aanpak: een gewaagd concept met een langetermijnvisie.
Verhaal op de achtergrond
Natuurlijk heb je van The Division gehoord, aangezien het qua marketing wel goed zit daar in Frankrijk. De bèta had een recordaantal spelers en wist de verwarring over wát de game nou precies was weg te nemen. The Division is namelijk een echte online RPG die een prachtig één op één nagemaakt New York als setting heeft gekozen. Als je er weleens hebt rondgelopen zijn de besneeuwde gebouwen uiterst herkenbaar, maar ook voor de leek ziet bijvoorbeeld Time Square er heel geloofwaardig uit. De stad is echter een stuk leger dan normaal, door het virus dat zich via geld heeft verspreid op Black Friday. Het virus heeft het aantal bewoners aardig uitgedund en is een broedplaats voor gangs die hier maar al te graag gebruik van maken. Jij als agent van The Division moet de orde weer terug zien te brengen en de stad terug veroveren.
De naam Tom Clancy doet vermoeden dat een groots verhaal zich vervolgens uit de doeken doet, maar dit is absoluut niet waar de game om draait. Wat het virus precies gedaan heeft en wat er bijvoorbeeld met de mysterieuze eerste golf van Division-agenten gebeurd is, wordt mondjesmaat verteld. Heel soms door middel van een cutscène, maar meestal moet je het doen met echo-hologrammen, geluidsopnames en andere informatie die verspreid ligt over de stad. Deze opnames zijn overtuigend en soms interessant, maar door de generieke personages heeft het verhaal nooit écht impact. De kapotte auto’s, geplunderde winkels en doodzieke mensen weten echter een goede sfeer neer te zetten die de setting meer dan rechtvaardigt.
Spray ‘N Pray
Deze realistische en geloofwaardige setting staat in contrast met de mechanieken van de game. De missies die je doet bestaan veelal uit schieten op vijanden die een hele hoop kogels kunnen hebben. Het is dan ook even wennen wanneer je na twee magazijnen en vele Damage Points in beeld nog steeds niet die ene baas zonder zichtbaar pantser hebt neergehaald. Door de soepelheid van het dekking zoeken en de realistische terugslag van de sloot aan wapens voelt knallen op vijanden nooit stroef of geforceerd, maar eigenlijk best wel lekker.
Deze vijanden zijn echter één van de aspecten waarin The Division tekort schiet. Er zijn namelijk maar vier soorten facties, waarvan The Cleaners met hun verwoestende vlammenwerpers als enige eruit springen. De anderen zijn vooral sterker dan de ander en na de vele gevechten die je moet voeren om te levelen heb je al snel door hoe ze zich gedragen. Sommigen rennen op je af en anderen blijven op afstand om je neer te snipen of uit te roken met granaten. De moeilijkheid zit hem dan ook vaker in kwantiteit dan kwaliteit, die wel meeschaalt met de hoeveelheid spelers in het team.
The Division is om die reden prima alleen te spelen, maar komt het beste tot zijn recht met een team van vier personen. De snelle matchmaking gooit je binnen een minuut in een missie met spelers van hetzelfde level. Ontwikkelaar Massive Entertainment heeft er alles aan gedaan om samenwerking te faciliteren, wat redelijk goed gelukt is. Het is vrij jammer dat kogels van rubber lijken te zijn wanneer spelers met vrienden van een aantal levels hoger samenwerken, maar aan de andere kant is er nog geen game verschenen die zo makkelijk speelbaar is in samenwerking met anderen. Loot en XP zijn universeel en de handgebaren zijn makkelijke manieren om aan te geven wat er moet gebeuren. Online is het merendeel van de spelers erg behulpzaam, maar de beste ervaring heb je met vrienden van hetzelfde level. Wanneer een team op elkaar is ingespeeld en vaardigheden slim worden gebruikt, zijn vooral de zeer actievolle hoofdmissies onwijs intense en unieke ervaringen.
Cijfertjes
Deze vaardigheden zijn samen met perks en de loot die verkregen de grootse motivatie om door te blijven spelen. Het uiteindelijke doel is om de Base of Operations, het hoofdkwartier van The Division, weer volledig op te bouwen. De drie vleugels, Medical, Technical en Security, verschaffen constant beloningen wanneer bijbehorende missies worden voltooid en bieden visuele uitbreidingen. De Skills, Perks en Talents die hiermee worden vrijgespeeld geven veel diepgang in hoe personages worden opgebouwd. Ga je voor een Skill en Talent die de kracht van je voetzoekende mijnen exponentieel sterker maken? Dan zul je echter wel moeten zorgen voor een iemand die meerdere medkits bij zich kan dragen en spelers in nood snel kan healen.
Het fijne van dit systeem is dat zelfs tijdens vuurgevechten snel kan worden gewisseld tussen Skills en Talents, waardoor men zich ieder moment kan afstemmen op de rest. Toch is het de loot de grootste invloed heeft op hoe sterk spelers zijn. In de game kunnen oneindig veel mods voor wapens, kogelvrije vesten, holsters, maskers en meer worden gevonden. Deze spullen hebben allemaal hun eigen niveau, maar brengen vaak ook op zichzelf weer extra bonussen mee die van invloed kunnen zijn op bijvoorbeeld bepaalde soorten wapens of vaardigheden. De loot bepaalt hierdoor niet alleen hoeveel schade je kunt hebben of aan kunt richten, maar het is ook dé motivatie om The Division te blijven spelen. Wanneer het eindeloos schieten om het benodigde level te halen vrij repetitief wordt, is een blauw of geel item net dat zetje dat nodig is om door te spelen.
Lange termijn
The Division heeft in de basis dan ook veel weg van een traditionele MMO. Hierbij hoort ook een vrij intensieve grind, die niet voor elk soort gamer geschikt is. De 25 hoofdmissies bieden vrij veel spektakel, maar de zijmissies die gedaan moeten worden om het aanbevolen level te bereiken kunnen vooral wat repetitief worden. Er is geen mogelijkheid tot stealth of andere variatie, maar enkel puur knallen op waves van vijanden die zelf ook nog eens vrij eenzijdig zijn. De doorgewinterde RPG-speler zal hier geen moeite mee hebben, door de loot die er te vinden is als beloning, maar het is iets totaal anders dan de gemiddelde actiegame.
Daarnaast blijft het de vraag of er op de lange termijn genoeg te doen blijft in The Divsion. Wanneer spelers level 30 bereikt hebben, is de Dark Zone de beste manier om bezig te blijven. In deze aparte PvP-zone kunnen spelers anderen neerschieten óf helpen de felgele tasjes met extra zeldzame loot te extracten. Juist dit aspect van vertrouwen brengt een spanning mee die eigenlijk niet in andere games te vinden is. Ga je die onbekende persoon helpen om de helikopter die loot extract te verdedigen tegen opduikende AI-vijanden? Of neem je het zekere voor het onzekere en ga je het gevecht aan om zijn loot te stelen, met het risico alles te verliezen?
Ondanks deze spanning is de Dark Zone een beetje een leeg geheel, terwijl een modus als Capture the Flag dit prima had kunnen verminderen. Het bestaat louter uit het vinden en extracten van loot. Ondanks dat is er verder eigenlijk niets te doen en heeft het weinig zin om alleen op stap te gaan. Gelukkig komt Ubisoft op 12 april met het eerste deel van de Incursions-DLC, die onder andere ruilbare loot en missies zoals de Raids uit Destiny toevoegt. Vooral deze uitbreidingen zullen bepalen of The Division een lange adem gaat hebben, of zoals de meeste MMO’s in stille dood sterft.
Conclusie
The Division laat zien dat Ubisoft het in zich heeft om routines te doorbreken en een totaal andere game neer kan zetten dan normaal. Vooralsnog is dit geslaagd op vele punten, maar moet het zich op de lange termijn nog gaan bewijzen. Liefhebbers van online RPG’s hebben uren aan gameplay in het verschiet, waarvan het grootste deel bestaat uit eindeloos knallen met een zeer fijn cover-based systeem. Ontwikkelaar Massive biedt een onwijs goede co-op ervaring om samen met vrienden of vreemden de intense hoofdmissies of repetitieve zijmissies te doen, op zoek naar zeldzame loot om je personage tot in de puntjes uit te bouwen. Ook de sfeer in het geplunderde, visueel prachtige en waarheidsgetrouwe New York maakt het zwak vertelde verhaal weer goed. Toch laat de bij vlagen zeer spannende Dark Zone dat The Division wat variatie en content mist voor spelers die blijven hangen en moeten we Ubisoft vetrouwen op hun belofte voor dit anders ambitieuze project.