Tony Hawk's Pro Skater 5

De Tony Hawk-games stonden jarenlang voor ongekende kwaliteit en hebben daarom menig gamer aan het skaten gekregen. Het voelde heerlijk om de ene na de andere waanzinnige truc aan elkaar te rijgen in de meest uiteenlopende levels. Tony Hawk was de belichaming van die goede oude skate-cultuur. Helaas vermorzelt Tony Hawk’s Pro Skater 5 al deze herinneringen door de slechtste game uit de serie ooit te maken.

Prepare to slam

Als je weleens Tony Hawk hebt gespeeld, zul je dit vijfde deel ook meteen weer op kunnen pakken. Heel even voelde het allemaal heerlijk vertrouwd aan, omdat ik direct uit de voeten kon met de vertrouwde besturing, die natuurlijk heel anders is dan in het realistische SKATE. Toch merk je al snel een behoorlijke wijziging in deze vertrouwde besturing: je beschikt namelijk over de mogelijkheid om in de lucht naar beneden te ‘slammen’, om eerder bij de grond te komen. Omdat je normaal gesproken ook grinds uitvoert met deze knop, is dit zeker even wennen. Hoewel het een oplossing is om ervoor te zorgen dat je nét die ene rail mee kunt pakken, levert deze nieuwe toevoeging een hoop frustraties op.

Dit draagt zeker bij aan het ontbreken van het onwijs fijne ritme van de oude games. Als je niet onderbroken wordt door een misplaatste slam, dan gebeurt dat wel door de onstabiele framerate van de game. Waar er namelijk verder niets mis is met de basis van de gameplay, loopt het geheel gewoon niet soepel genoeg. Het gebeurt té vaak dat je gigantisch op je gezicht gaat, omdat je gewoon even de controle verliest over je skater.

Vliegen en klem zitten

Tony Hawk’s Pro Skater 5 is namelijk technisch gewoon niet in orde. Naast dat de gameplay niet vloeiend genoeg is voor een game die het uiterste van je reactievermogen vraagt, zit de game vol met bugs en glitches. Zo werd de arme Meneer Hawk soms uit het niets afgevuurd naar de andere kant van het level, om vervolgens op een heel eigenaardige manier neer te komen. Daarnaast lijken delen van het level te ontbreken en zit je geregeld klem tussen een rail en een ander object.

De keuze om online standaard in te schakelen zorgt er daarnaast voor dat je regelmatig naar een laadscherm staart of van je voeten wordt gereden door spelers die zich in dezelfde lobby bevinden. Dit was niet zo’n probleem geweest, als het daadwerkelijk iets toe zou voegen dat andere spelers de boel opvullen. Helaas zijn het vooral de offline-aspecten waaraan je plezier kunt beleven, hoewel ook het ontbreken van splitscreen een groot gemis is. Missions waarin je hoofd gaat exploderen als je niet als een malle tricks uitvoert, zijn een leuke afwisseling op bekendere missies, waarin je een zo hoog mogelijke score moet halen of de letters van SKATE verzamelt.

Ook kun letterlijk al je fantasieën kwijt in de Create a Park-modus, die weer verschrikkelijk uitgebreid is. Het is echter jammer dat je deze aanvulling nodig hebt, omdat Pro Skater 5 slechts acht levels biedt, die bij lange na niet representatief zijn voor de serie. Rooftops is een perfect voorbeeld van hoe kaal de levels kunnen zijn, waardoor je vaak niet direct een duidelijke mogelijkheid voor een eerstvolgende truc kunt vinden. Ook bewijst Mega Park dat sommige missies onmogelijk zijn voor bepaalde levels, zoals de missie waarbij je vanaf een ramp combo’s moet maken zonder de grond te raken, maar je werkelijk nergens je volgende grind kunt maken.

Weinig lichtpuntjes

Al deze technische ellende en het ondoordachte leveldesign maken dat Tony Hawk’s Pro Skater 5 weinig lichtpuntjes kent. De soundtrack is bijvoorbeeld net zo karig als het aantal levels en niet te selecteren, maar met snoeiharde punk en hip-hop wel weer typisch Tony Hawk. Ook is het samenstellen van je skater erg leuk om te doen. Naast bekende skaters als David Gonzalez en rapper Lil’ Wayne, kun je ook met bijvoorbeeld het hoofd van Octodad in een astronautenpak de skateparken onveilig maken. Toch moet hierbij weer de kanttekening gemaakt worden dat het systeem waarbij je per vaardigheid punten toekent aan een skater weinig toevoegt. Het is leuk dat je punten uit kunt geven om je ollie of grinds beter te maken, maar het verschil met een ‘kale’ skater is minimaal.

Conclusie

Tony Hawk’s Pro Skater 5 is typisch zo’n game waarvan je heel graag wilt dat ie goed is, maar het simpelweg niet is. De game heeft ernstig te lijden onder technische problemen en slecht gemaakte keuzes. In de basis staat er namelijk een prima game, die zelfs met de toegevoegde slam-optie heel af en toe het oude ‘Tony Hawk-gevoel’ weer terugbrengt. Helaas gooien de slechte framerate en de lange laadtijden voor het online-gedeelte roet in het eten. Ondanks de goede soundtrack en het samenstellen van je skater en skatepark, maken ook het slechte design van de levels dat de game qua kwaliteit net zoveel raakvlak heeft met het legendarische tweede deel als een ‘kiss the rail’.