Open vleeswonden, inwendige bloeduitstortingen en onomkeerbare botverbrijzelingen. Woorden waarvan de haren in mijn nek overeind gaan staan. Alleen al de gedachte eraan doet me walgen. Altijd heb ik dan ook een hekel gehad aan ziekenhuisseries waarin deze onderwerpen volop in beeld werden gebracht. Meteen wegzappen was de enige remedie, maar wat moet je als ook de games worden geïnfecteerd met dit soort taferelen? Een snelcursus angst overwinnen en het afstoffen van de Nintendo Wii leek voldoende. Trauma Center: New Blood bleek namelijk niet zo bloederig als in eerste instantie doet vermoeden.
In deze ziekenhuisgame volg je de twee doktoren Markus Vaughn en Valerie Blaylock. Ze zijn één van de belangrijkere doktoren in een klein ziekenhuis in Alaska. Eerst lijkt alles gewoon zijn gangetje te gaan: er komen af en toe patiënten binnen die ernstig gewond zijn, maar voor een ziekenhuis is dat dagelijkse kost. Later blijkt er echter iets uitzonderlijks aan de hand te zijn. Er is namelijk een mysterieus virus, genaamd Stigma, opgedoken in het gebied. Dat betekent een hoop werk voor Markus en Valerie. Een groot deel van dit verhaal wordt verteld aan de hand van tekeningen. De teksten die onder de tekeningen verschijnen, zijn allemaal ingesproken door professionele stemacteurs.
De gameplay bestaat voornamelijk uit het uitvoeren van operaties. Voor de onervaren spelers heb je in het begin de mogelijk om de verschillende tutorial missies te volbrengen. Ervaren rotten uit Trauma Center: Second Opinion kunnen echter ook meteen aan de slag met het echte werk. Veel verschil zal er namelijk niet zijn ten opzichte van het eerste deel op de Wii, behalve dan het verhaal. De handelingen die je moet verrichten bevatten onder andere ontsmetten, hechtingen, objecten verwijderen die niet in het lichaam horen (glas, kogels), of zelfs tumoren weg laseren. Overigens hebben beide doktoren elk een eigen speciale kracht, waarmee je in kritische situaties het nét eventjes beter doet. Dit alles wordt in beeld gebracht op een niet-bloederige manier, dus de kotszakjes mogen achterwege gelaten worden. De handelingen spelen goed in op de mogelijkheden van de WiiMote. Voor laseren moet je goed richten op de tumoren, voor objecten verwijderen moet je met precisie de voorwerpen uit het lichaam zien te krijgen (Dokter Bibber skills all the way!). Qua controls heeft ontwikkelaar Atlus zijn zaakjes dus goed geregeld.
Als we het hebben over de moeilijkheidsgraad, klinkt de toon wat minder positief. Voornamelijk de singleplayer blijkt erg pittig te zijn. Al in de eerste missies is het al lastig om alles zonder te falen te voltooien. Soms kan dit leiden tot flink wat frustratie. De tijdsdruk speelt hier ook een factor in. Veel patiënten moeten namelijk snel worden geopereerd, wat nogal eens vervelend kan zijn. Toch geeft ook dit soms uitdaging aan het spel, maar dat neemt natuurlijk de stress en frustratie niet weg. Overigens zal je ook eeuwig dezelfde voorwerpen moeten gebruiken om te opereren. Dit kan op den duur wat saai worden, zeker omdat je de handelingen al vaak hebt moeten uitvoeren.
Leukste van de game is toch wel de co-op multiplayer modus. Hierin kan je samen met een vriend, je buurmeisje of je oma jezelf inzetten om de levens van de patiënten te redden. Het valt op de dat de moeilijkheidsgraad in de co-op een stuk lager ligt dan in de singleplayer. Frustratie komt hierdoor niet vaak aan bod. Wat de multiplayer helemaal compleet maakt, is de mogelijkheid om je scores te uploaden via Wi-Fi en deze te vergelijken met spelers over de hele wereld. Je kunt dus lang doorspelen als je graag die ene highscore nog wilt halen. De replay-waarde is dus vooral te danken aan het halen van deze highscores.
Conclusie
Trauma Center: New Blood is een prima game geworden. Ondanks dat deze game vrijwel gelijk is aan Second Opinion, valt er nog genoeg lol te beleven. De gameplay in de serie is uniek en het verhaal redelijk origineel, maar de game is af en toe gewoon zeer frustrerend. Ook de moeilijkheidsgraad in de singleplayer ligt erg hoog. De co-op multiplayer maakt dit echter helemaal goed. De gameplay is gemakkelijker en spelen samen met iemand anders is gewoon leuk. De replay-waarde wordt ook nog eens omhoog gekrikt door de mogelijkheid je highscores te vergelijken via Wi-Fi. Over het algemeen is Trauma Center: New Blood een vermakelijke game geworden met enkele kleine mankementen.