Tron: Evolution

Het klinkt als de perfecte setting, een game die zich afspeelt in een videogame. Denk aan de onbeperkte mogelijkheden die een ontwikkelaar heeft in een dergelijke wereld. Neem daarbij een licentie vol met stoere motors en tanks in een glow in the dark type wereld. Dat is toch een formule voor succes? Dat is waar ik aan dacht toen ik Tron: Evolution in mijn trouwe Xbox ''Stofzuiger'' 360 stopte. Het had zo mooi kunnen zijn.

Tron: Evolution speelt zich af tussen de originele Tron film uit 1982 en de net in de bioscoop verschenen Tron: Legacy en moet het gat tussen de films dichten. Net als de films speelt Tron: Evolution zich af in ''The Game Grid'', een virtuele wereld geschapen door Kevin Flynn en bewoond door zogenaamde Basics. Deze Basics zijn door Flynn gecreëerde programma's die ieder hun eigen functie hebben en door strakke programmering altijd in vrede leven. Deze harmonie wordt echter verstoord wanneer de ISO op The Game Grid verschijnen. Niemand weet waar ze vandaan komen en hoe ze in de Grid komen. Na een periode van spanning tussen de groeperingen komen Clu, leider van de Basics en Radia, leider van de ISO tot een overeenkomst en komt men bij elkaar in Tron City om dit te vieren. En daar begint ons verhaal.

Jij bent een system monitor, een van Flynn's vertrouwelingen en een van de krachtigste Basics in The Grid. Op weg naar de viering stuit je op Quorra, een Basics meisje dat ruzie maakt met de bewaking. Om de veiligheid van Flynn te waarborgen besluit je daarom Quorra te volgen. Voor je echter de kans krijgt haar te vinden, zie je hoe de viering ruw verstoord wordt door een ongenode gast. Dit mysterieuze figuur valt zowel Basics als ISO aan en verandert ze in doorgedraaide virus-mutanten. En alsof dat niet erg genoeg is, worden luttele momenten later Flynn en diens rechterhand Tron vermoord door Clu. Het is nu aan jou en Quorra om de wereld te laten weten wat zich allemaal in de feestzaal heeft afgespeeld.

Nog wakker? Mooi want nu is de tutorial pas afgelopen en heb je al een kleine 15% van de game doorlopen. Voor de pleuris compleet uitbreekt, is het aan jou om als een volleerde acrobaat de wereld van Tron te doorkruisen om de plannen van Clu en Abraxas te dwarsbomen. Het arsenaal aan bewegingen dat je tot je beschikking hebt liegt er niet om, menig maal zal je het gevoel hebben met een ware Prince Of Persia of Ezio te spelen. Helaas is de besturing van Monitor niet zo goed als van bovenstaande karakters, waardoor je regelmatig een duik in de afgrond maakt. Alle moves van Monitor zijn namelijk onder twee context gevoelige knoppen geplaatst, waardoor je vaak niet de beweging maakt die je wilt en dat zorgt voor de nodige frustratie. Veel zal je niet hoeven overdoen, want er is om de vijf meter wel een checkpoint ,maar toch zal het je plezier bederven als je voor de tiende keer in tien minuten weer het leven laat.

De platform actie wordt zo nu dan afgewisseld met gevechten, of nou ja gevechten. Behalve bij Abraxas voldoet eindeloos rammen op de X-knop wel om je tegenstanders een enkeltje prullenbak te geven. Hierdoor word je niet uitgenodigd om te experimenteren met het behoorlijke combo-systeem en zal je de nodige toffe actie missen. Want eerlijk is eerlijk de moves die Monitor uit zijn Light Disc kan toveren zijn net zo bruut als dat ze divers zijn. Wat denk je van een klap op de grond die tegenstanders als lappen poppen door de lucht slingert, of anders een slag met je Light Disc die tegenstanders als een raket richting een muur laat vliegen. Alles wordt prachtig in beeld gebracht en dat is in combinatie met de eersteklas sfeervolle graphics alles behalve een straf om naar te kijken. De typerende grauwe stijl met oplichtende patronen op kleding en gebouwen ademt Tron en dat zal vooral fans van het eerste uur een pak van het hart zijn. Het lege gevoel van Tron wordt versterkt door het feit dat een groot gedeelte van de game niets maar dan ook niets van een soundtrack heeft, maar dat is zeer zeker geen compliment.

Maar dat is natuurlijk niet alles wat Tron is. Want Tron is ook snelheid, flink gassen op Light Cycles wel te verstaan. Ook in Tron: Evolution mag je enkele keren plaats nemen op deze opgevoerde gevaartes en met duizelingwekkende snelheden afstanden overbruggen tot je niets meer dan een oplichtende streep bent. Jammer maar helaas echter geen races of gevechten op je motor. De race actie wordt beperkt tot enkele malen ontsnappen op je tweewieler met als grootste tegenstander afgebroken stukken van gebouwen waartegen je je te pletter kan rijden. Sporadisch mag je ook nog wel eens in een Light Tank kruipen en alles om je heen kapot schieten, maar dat heeft zo net zo veel diepgang als een kinderbadje bij je lokale buitenbad.

Zo bereik je in een kleine zeven uur wel de eindcredits waarvan drie uur zijn door het eindeloze doodgaan tijdens de platform stukken. Je kunt dan nog opnieuw beginnen en nog wat XP bij elkaar sprokkelen die je, samen met al het andere dat je hebt verkregen in het verhaal, kunt meenemen naar de Online Mode. Maar ik betwijfel of er veel mensen zijn die dit gaan doen ,aangezien het enige wat online echt leuk is het racen met de Light Cycles. Voor de mensen die dit wel gaan doen, alvast veel succes want het is echt moeilijk om iemand online te vinden op Tron. Want ja, wees eerlijk waarom een game spelen die van alles net voldoende doet als je een game kunt spelen die een ding geweldig doet.

DLC
Dat racen met de Light Cycles het leukste online is, heeft Disney blijkbaar zelf ook begrepen. Daarom zijn er op het moment dat ik dit tik twee packs online verschenen die tegen respectievelijk 320 en 400 Microsoft Points te verkrijgen zijn. De eerste gebaseerd op de originele Tron, verschaft ons met vijf nieuwe banen en de held uit die film om mee te spelen, terwijl de ander ons alleen Sam Flynn geeft, de hoofdpersoon uit Tron: Legacy. Best lachen allemaal maar aangezien Tron niet in Splitscreen te spelen is, zal je hier niet of nauwelijks gebruik van gaan maken en kun je beter je zuurverdiende geld aan iets beters uitgeven.

Conclusie

Zoals de meeste games die op films gebaseerd zijn, weet Tron ondanks de enorme mogelijkheden niet boven de middenmoot uit te komen. De game wil teveel tegelijk zijn en daardoor zijn de individuele stukken matig uitgewerkt. Zoveel als de beelden goedmaken zoveel verpest de soundtrack het. De game is niet slecht genoeg voor een onvoldoende maar weet dat wel nauwelijks te ontstijgen. Niet halen tenzij je graag doodgaat, met controllers gooit van ergernis of je echt fan van het Tron universum bent.