Twin Mirror is het nieuwe paard uit de stal van Dontnod Entertainment. In tegenstelling tot Life is Strange en Tell me Why, is er gekozen om met deze titel geen bovennatuurlijke kant op te zoeken. In plaats daarvan duiken we in de psyche van de hoofdpersoon en worden we geconfronteerd met een misdadiger die zijn sporen achterlaat in het vervallen mijndorpje Basswood.
Samuel Higgs wordt door een bericht terug zijn verleden in getrokken. Jeugdvriend en ex-collega Nick is verongelukt in zijn auto. Higgs wordt uitgenodigd om de begrafenis bij te wonen, maar mist deze door zijn herinneringen aan de plaats waar waar hij ooit leefde: Basswood. Als hij arriveert op het samenzijn na de ceremonie, wordt hem door de dochter van Nick meegedeeld dat zij vermoedt dat er meer achter de dood van haar vader zit. Het duurt niet lang meer tot Samuel niet meer kan ontsnappen aan zijn plicht om dit tot op de bodem uit te zoeken.
Misdaad
Veel heeft het misdaadverhaal helaas niet om het lijf. Het dient met name als middel om Samuel naar verschillende mooi vormgegeven locaties te brengen. Er is veel aandacht besteed aan het uiterlijk en de geloofwaardigheid van de wereld. Zo ademt het dorpje Basswood, dat enkel getoond wordt door zijn hoofdstraat, een haast desolate sfeer uit. Later in het verhaal bezoek je de woning van één van de karakters en wandel je door een geloofwaardige tuin met ligging aan het water. Het zijn kleine mooi ontworpen stilleven waar ik best van kon genieten. Raak je echter de onzichtbare rand van de omgeving dan draait Sam zich tegennatuurlijk om en mompelt hij een reden om binnen het decor te blijven. Dit is vrij verouderd gamedesign en kan helemaal storend worden als net buiten die rand een persoon staat welke je aan wilt spreken.
De game kent een behoorlijk aantal karakters en doet in het menu ook vermoeden dat je gedurende het verhaal van elk karakter een hoop te weten komt. Helaas is dit maar bij een handjevol karakters echt het geval. Veel dorpsbewoners zijn toegevoegd om het verhaal enig leven in te blazen, maar vervullen nergens echt een belangrijke rol. Sterker nog: op spanningsgebied zou het misdaadverhaal baat hebben bij meerdere personen die als dader aangemerkt kunnen worden, maar hier wordt weinig tot niks mee gedaan. Het is jammer dat de dorpsgenoten snel naar de achtergrond verdwijnen, aangezien vooral het eerste uur echt van de speler vraagt om ze een beetje te leren kennen. Alsof de schrijver een deadline moest halen en besloot dat de primaire opzet teveel tijd zou kosten.
Van Dontnod Entertainment verwacht ik een passende soundtrack, met nummers die even dat gevoel kunnen oproepen waar het verhaal om vraagt. Ook hier is het eerste uur veel sterker opgebouwd dan de rest van de game. De game opent op muzikaal gebied met wat fijne momenten maar versobert deze aanpak al snel.Het is nergens echt slecht of storend, maar de belofte die Dontnod haast in zijn naam heeft zitten, wordt niet waargemaakt. Ook de voice acting lijkt niet met passie gedaan. Bijna alle karakters komen qua spraak vlak over en weten emoties niet goed uit te dragen. Maar wat nog storender is, is de lipsynchronisatie. Onnatuurlijke bewegingen verstoren de verdere geloofwaardigheid van de te vlak uitgesproken teksten.
Psyche
Interessanter is het psychologische aspect van de game. Sam staat namelijk niet alleen in de vraagstukken die op hem afkomen. Een alternatieve Samuel lijkt hem dag en nacht te volgen en geeft hem gevraagd en ongevraagd advies. Zie het vooral als een interne stem die geëxternaliseerd wordt en inzicht geeft in het verschil tussen de Sam die er is en de wenselijke Sam. Niet alleen loopt deze titulaire, niet bestaande, tweelingbroer met je mee; ook vergezelt hij je als het verhaal je laat terugtrekken in je Mind Palace. Een wereld in Sams hoofd waar herinneringen worden opgehaald, maar ook zijn analytisch vermogen wordt aangesproken. Het is deze plek waar je soms situaties in moet nabootsen door verschillende combinaties uit te proberen. Dit lijkt leuk, maar komt feitelijk neer op trial and error tot je de juiste combinatie hebt gevonden. Naast deze momenten zijn er ook punten waarin Sam de weg of controle even kwijt lijkt te raken. Ook hierbij worden we meegenomen in zijn hoofd, waarbij op originele wijze zijn instabielere momenten worden weergegeven. Deze interne werelden geven de game zijn bestaansrecht en worden helaas te weinig van stal gehaald. 
Vrijheid
Op een gegeven moment beland je in een kantoor en probeer je informatie van de daar aanwezige computers af te halen. Van twee verschillende pc’s weet je al vrij snel het wachtwoord te vinden door de omgeving tete doorzoeken voor aanwijzingen. Ook een daar aanwezige kluis is eenvoudig te kraken, omdat de code door een ander voorwerp wordt weggegeven. De game raakte hier bij mij even de toppen van ongeloofwaardigheid en het kostte mij enige moeite om geïnteresseerd te blijven in het verdere verhaal. Een verhaal waar je met name toeschouwer bent. De keuzevrijheid die soms gesuggereerd wordt, voelt heel hol. Dat belangrijke SMSje waar je over nadenkt, kan uiteindelijk niet verstuurd worden omdat je bereik wegvalt. Hierdoor heeft de tekstkeus verder geen impact. De keuze om iemand wel of niet mee te nemen naar een locatie lijkt ook amper effect te hebben. Neem je de persoon wel mee, dan wacht deze op locatie in de auto op je. Ik verwacht geen absolute vrijheid in een game als deze, maar vindt het wel prettig als keuzes een zekere impact lijken te hebben. De enige keuzes die zwaarte met zich meekrijgen, zijn de keuzes die je in het laatste uur maakt en je leiden naar één van de vier eindes. Een einde wat je binnen zes tot acht uur wel bereikt hebt.
Conclusie
Kortom: Twin Mirror doet een hoop dingen niet zoals we mogen verwachten van Dontnod Entertainment. De setting, karakters en rol voor Sams psyche waren fantastische ingrediënten voor iets wat beter had kunnen zijn. Dit neemt niet weg dat de game interessant terrein verkent en in de gehele doorloop mijn aandacht net voldoende wist vast te houden. Misschien kan je deze titel met gematigde verwachtingen daarom ook gerust een kans geven,