Vraag menig iemand op straat wat ‘UFC’ betekent en je komt als liefhebber bedrogen uit. Waar je in de Verenigde Staten wordt doodgegooid met talloze evenementen van de populaire vechtsport, zie je hier mensen liever een potje voetballen op straat. Het lanceren van UFC 2009 Undisputed in Europa door ontwikkelaar Yuke’s is dus een gewaagde zet te noemen.
Maar het tegendeel is bewezen, want UFC 2009 Undisputed is voor zowel de Xbox 360 en PlayStation 3 een heerlijk vechtspel geworden. De grootste aanleiding voor dit succes is dat ze er in geslaagd zijn de sfeer van het UFC-kampioenschap nauw over te brengen naar de spelcomputer. Alles ademt dan ook de sfeer van het kampioenschap uit. De arena’s, de sponsors, de scheidsrechters, de (introductie van de) vechters en het enthousiaste commentaar versterken het gegeven dat je daadwerkelijk betrokken bent in de grootste Mixed Martial Arts-organisatie van de wereld.
De hoofdattractie van het spel is zonder twijfel de carrière modus, waar je een vechter naar eigen wens kunt creëren. Om te beginnen moet je kiezen in welke klasse je wilt gaan spelen. In totaal zijn er vijf verschillende klassen, die lopen van lichtgewicht tot zwaargewicht. Vervolgens kun je je eigen vechttechniek uitkiezen. Ben je meer van slaan en schoppen, dan zul je ongetwijfeld kiezen voor boks en kickboks. Mensen die zich thuis voelen op de grond kunnen hun heil zoeken in worstel- en judotechnieken. Daarnaast heb je nog attributen die je moet opkrikken en kun je uiteraard het uiterlijk van je vechter veranderen. Al met al beloofde de Create a Fighter-modus veel goeds voor wat komen kwam.
Het proces wat daarop volgde was helaas minder pakkend, want als we alles op een rijtje zetten is de carrière modus verre van interessant. Immers slaat de eentonigheid al na enkele uurtjes toe door de vrij repetitieve opzet. Het grootste gedeelte bestaat namelijk uit talloze menuutjes en cijfertjes waar je je doorheen moet manoeuvreren. Daarnaast komen er bij deze gegevens ook vervelende laadtijden kijken. Na elk schermpje moet er eigenlijk veel te lang gewacht worden voordat je verder kan. Ook het gegeven dat het trainen van je personage niet gepaard gaat met minigames versterkt de eentonige opzet die Yuke’s heeft neergezet. Wij van GameQuarter begonnen dus al gauw met onderlinge off- en online-wedstrijden, gezellig met wat vrienden op de bank.
Maar wees gewaarschuwd, want zelfs op de lagere moeilijkheidsgraden heeft UFC 2009 Undisputed een vrij steile leercurve. Dit komt door het diepgaande vechtsysteem. Daarover straks meer, maar eerst even de regels van de sport UFC in een notendop: in een achthoekige kooi, de Octagon, nemen twee vechters het tegen elkaar op in drie rondes van een paar minuten. De eerste persoon die de ander met behulp van schoppen, slaan en worsteltechnieken knock-out weet te krijgen wint de wedstrijd. Dat is dus ook de bedoeling in UFC 2009 Undisputed. Belangrijk is dan ook om tactisch te werk te gaan. Ga je net zo dol te werk als in Dragon Ball Z: Burst Limit, dan kun je erop rekenen dat je personage uitgeput raakt en daardoor rijp is voor een regelrechte take-down. Afwisseling zoeken tussen schoppen, slaan en rust pakken is dan ook een vereiste voor het winnen van een wedstrijd.
Om te beginnen met de gevechten die staand gebeuren, wat op zich al een prestatie is wil je deze voor de volle 100% onder de knie krijgen. Net zoals in het echt zul je met van alles rekening moeten houden. Van hoog en laag blocken, hoog en laag schoppen tot iemand om zijn middel vastpakken en deze naar de grond toe te werken. Ook kun je iemand wurgen, zodat deze zich gedwongen voelt op te geven. Dit zijn de zogenaamde grondgevechten, die uitgevoerd dienen te worden met de rechter analoge stick. Aangezien deze stick soms niet goed lijkt te reageren op datgene wat jij wil, zijn de grondgevechten in tegenstelling tot de staande gevechten minder goed uitgewerkt. Desalniettemin doen beide gevechten de sport absoluut eer aan, mede door het realistische plaatje wat UFC Undisputed 2009 schildert.
Een ander realistisch element in de gameplay is dat je vechter zichtbaar qua uithoudingsvermorgen achteruit gaat. Hierdoor wordt het, zoals vermeld, moeilijker om slagen en dergelijke te ontwijken. Ook de zichtbare schade die je tegenstander oploopt kan je over de streep trekken die verwoestende knal uit te delen. Zie je bijvoorbeeld veel schaafwonden en blauwe plekken op zijn gezicht, dan weet je dat het bijna einde verhaal is. Is dit eenmaal aan de orde, dan wordt deze takedown met behulp van slow-motion effecten fenomenaal in beeld gebracht. Zweet, bloederige wonden en bitjes die uit monden vliegen komen bij dit gedeelte opduiken. Het zijn allemaal kleine details van het vechtsysteem die het spel erg revolutionair maken.
Uiteraard heeft ontwikkelaar Yuke’s ook een multiplayermodus in het spel verwerkt. Jammerlijk is het feit dat deze niet altijd vloeiend blijkt te werken, getuige de dosis aan lag die ik meerdere malen heb moeten aanschouwen. En dat is jammer, want de opzet van de multiplayer steekt redelijk goed in elkaar. Zo kun je bijvoorbeeld stijgen in level, waardoor je altijd tegen een tegenstander van eigen niveau speelt. De potjes die je met je vrienden op de bank speelt, kunnen online dus net zo spannend zijn.
Conclusie
Het is goed te zien dat realisme hoog in het vaandel staat bij UFC 2009: Undisputed. Zo lijken vrijwel alle vechters op hun evenbeeld van vlees en bloed (30.000 polygonen per vechter) en doet het vechtsysteem de Amerikaanse sport absoluut eer aan. Ook geeft Yuke’s met de aanwezigheid van de natuurgetrouwe arena’s, sponsors en scheidsrechters een dikke knipoog aan de liefhebbers van de vechtsport. Het is jammer dat de carrière modus van UFC 2009: Undisputed niet altijd spectaculair is en dat het technisch gezien redelijk laat afweten, anders behoorde deze titel tot één van de betere titels in het genre.