De populaire Amerikaanse vechtsport UFC heeft zich het laatste jaar verdrongen tot één van de meest best bekeken sportprogramma’s op de Nederlandse televisie. Sommigen zeggen dat dit succes te danken is aan televisiezender RTL, die nu wekelijks UFC: The Ultimate Fighter uitzendt. In de game-industrie zijn echter andere geluiden te horen. RTL mag volgens deze geluiden niet met de eer strijken. Nee, die glorie is weggelegd voor spelletjesfabrikant Yuke’s, de ontwikkelaar van de UFC Undisputed-serie voor de Xbox 360 en PlayStation 3.
Vorig jaar trapte het Japanse bedrijf af met UFC Undisputed 2009, dat kon rekenen op een warm onthaal. Eindelijk een spel gebaseerd op Mixed Martial Arts waar verschillende vechtstijlen aan de orde komen, zoals worstelen, judo en kickboksen. Ondergetekende becijferde het spel met een 79% met de kanttekening dat sommige elementen, zoals het grondworstelen, de carrière-modus en de laadtijden, onvoldoende scoorden. Aangezien Yuke’s nu jaarlijks een nieuwe editie op de markt gaat brengen, behandelen we UFC Undisputed 2010 hetzelfde als een FIFA 10: welke verbeteringen hebben er plaatsgevonden?
De grootste kritieken waren te vinden in de carrière modus, de hoofdattractie van het spel. Zo sloeg de eentonigheid door de vrij repetitieve opzet al na enkele uurtjes toe. Je manoeuvreerde je meer door talloze menuutjes en cijfertjes dan dat je daadwerkelijk aan het spelen was. In UFC Undisputed 2010 is dit niet veel veranderd, ware het niet dat het manoeuvreren wel een stuk leuker is gemaakt. Zo zijn er bijvoorbeeld verhalende tussenfilmpjes tussendoor verwerkt, is het maken van je bokser gedetailleerder dan ooit en kun je deelnemen aan niet UFC-gerelateerde activiteiten, zoals het houden van interviews en het maken van analyses. De grootste vernieuwing is echter de komst van fight camps. Dit zijn zogeheten vechtkampen waar je nieuwe bewegingen en aanvallen kunt leren. Alles bij elkaar genomen is de carrière modus dus van flinke verbeteringen voorzien, maar zul je er nooit echt verslaafd aan raken.
Gelukkig zijn er ook geheel nieuwe modi te vinden, zoals de Title Defense-modus, waarbij je de titel moet verdedigen die je in de Title-modus hebt verkregen. Verder is de game rijk aan de nieuwe Tournament-modus, die je met vrienden op de bank kunt doorlopen tot er iemand met de trofee mag pronken. Deze modus is helaas niet online te spelen, wat toch wel een gemiste kans is. Enfin, gezien de lag-problemen uit het vorige deel die ook hier niet zijn verholpen, is dat maar goed ook. Dan is er ook nog de Classic-modus, waarbij je klassieke gevechten uit de UFC-historie kunt herbeleven, welke niet nieuw is, maar wel is uitgebreid in de positieve zin van het woord.
Uitgebreid is ook de Octagon, de benaming van de achthoekige kooi van de vechtsport. Behalve dat deze groter van omvang is, kun je nu ook je tegenstanders tegen de kooi aanduwen om ze uit te putten en vervolgens helemaal in elkaar te slaan. De animaties die hierbij komen kijken zijn van een verbluffend niveau. Sowieso is het aantal bewegingen en posities die je kunt innemen verdubbeld, zo niet verdriedubbeld. Het ‘swayen’, een nieuwe vechtmogelijkheid waarmee je klappen kunt ontwijken en daarna kunt toeslaan, is hier slechts een klein voorbeeld van. De grondgevechten zijn weliswaar verbeterd ten opzichte van het origineel, maar ze vormen speltechnisch alweer tot een van de zwakkere elementen uit het spel. Net zoals vorig jaar is het doelloos en blindelings op je rechterpookje ouwehoeren in de hoop dat het goed komt.
Dat mindere punten uit het origineel in dit deel terugkeren, betekent automatisch ook dat we de betere punten kunnen verwelkomen. Een voorbeeld hiervan is de sfeer van het UFC-kampioenschap, die opnieuw nauw is overgebracht op de spelcomputer. Verder versterken de arena’s, de sponsors, de scheidsrechters, de (introductie van de) vechters en het enthousiaste, verbeterde commentaar het gegeven dat je daadwerkelijk betrokken bent in de grootste Mixed Martial Arts-organisatie van de wereld. De karaktermodellen en dan met name de gezichten dragen hier ook een steentje bij. Zweet, bloederige wonden, bitjes die uit monden vliegen: je komt het allemaal weer tegen en het is allemaal indrukwekkender dan ooit. Complimenten aan Yuke’s voor het verbeteren van het onverbeterlijke.
Conclusie
UFC Undisputed 2010 is een evolutie op het vorig jaar verschenen vechtspel. Zo zijn er meer uiteenlopende modi te bekennen, is het gevechtsysteem nog uitgebreider en realistischer en hebben ze flink hun best gedaan met de carrière modus, alhoewel deze (nog) niet alle lof verdiend. Liefhebbers van het vorige deel kunnen deze editie echter blindelings aanschaffen, zelfs met de terugkerende lag-problemen en relatief slechte grondgevechten in het verschiet.