Binding of Isaac, Spelunky, Hades en misschien ook Dead Cells behoren voor mij tot de top van het roguelite- en roguelike-genre. De herspeelbaarheid, mysteries en mogelijkheden in genoemde games lijken soms eindeloos. Ze voelen aan als een taal, welke je langzaam leert spreken en waar je steeds weer nieuwe grammaticale handigheidjes in aantreft. Nu ik Undermine een poos gespeeld heb, kan ik mijzelf hier formeel de vraag stellen: “Mag Undermine aansluiten in dit rijtje?”.
Als willekeurige inwoner meld jij je bij een aartsmagiër. Deze vraagt jou om de bevingen in de mijnen te onderzoeken. Met je trouwe bijl daal je af de mijnen in, op zoek naar goud, relieken en de oorzaak van alle ellende. In elke kamer wacht je een nieuwe uitdaging die bestaat uit vijanden en verschillende omgevingsobstakels. Vroeg of laat legt je arme burger het loodje, waarna je het grootste deel van je geld verliest. Het restant krijgt een nieuwe burger in handen, die wederom zijn reis maakt door de opnieuw willekeurig gegenereerde mijnen. Wederom op weg naar de eerste queeste. 
Tijdens de runs door de mijnen verzamel je goud door met je bijl tegen goudaders in muren en stenen te tikken. Na twee keer tikken vallen er verschillende klompjes rondom de speler en verschijnen er ook zogeheten pilfers, die een poging doen het goud voor je neus weg te halen. Het is belangrijk om goud op zak te houden om tussen de runs door wapenupgrades en potions te kopen en verschillende vaardigheden permanent te verbeteren. De opties hiervoor ontgrendel je gestaag. Deze hangen samen met de personen en voorwerpen die je in je zoektocht zult ontmoeten.
The Binding of the Dwellers
Wat al snel opvalt zijn de overeenkomsten met ‘The Binding of Isaac’. Ook in Undermine spelen sleutels, bommen en verborgen kamers een rol. Zonder sleutels lukt het niet om de shops en kamers met relieken te ontgrendelen, maar ook zullen meerdere schatkistjes in de mijn hun geheimen pas prijsgeven als deze worden ontgrendeld met een sleutel. Met bommen blaas je vijanden op, detecteer en ontgrendel je verborgen ruimtes en bereik je punten die anders onbereikbaar zijn. Je levensbar, goudvoorraad, sleutels en bommen gelden in sommige situaties zelfs alle vier als valuta of geven bepaalde relieken meer of minder kracht. De constante afweging of en wanneer je ze inzet of opspaart, maakt deze game extra avontuurlijk en uitdagend.
De game kent een bonte verzameling aan relieken, welke je personage specifieke krachten geeft voor de huidige poging. Deze stapelen zich op, waardoor je bijvoorbeeld al snel een personage ontwikkelt die over gaten kan lopen, meer melee-kracht heeft naargelang het aantal sleutels hij bezit en goud verdubbelt bij de vondst daarvan. Hiernaast is er ook een breed assortiment aan potions en zegeningen die allen iets toe kunnen voegen aan je afdaling. Ook hier geldt in sommige gevallen: wat wil je opofferen om dit te pakken te krijgen. Sleutel, bom, leven, of zelfs kans op een kleine of grote vervloeking. Keuzes, keuzes, keuzes. Op den duur ga je merken dat dit de centrale motor is onder de hele game. Naast de vaardigheid in de combat leveren vooral de aha-momenten in deze onderliggende keuzes een grotere klik met deze titel op.
Dweller of War
De game geeft je twee mogelijkheden om de vijand te lijf te gaan: een bijl waarmee je melee op de vijand in kan hakken en een werpbijl waarmee je doorgaans minder schade doet maar wel op een veilige afstand kan blijven. Je hebt daarnaast als enige verdediging de vaardigheid om voor het gevaar weg te springen. Dit heb je nodig, aangezien de game kamers best wel vol weet te stoppen met vijanden. Het knappe van Undermine is dat de game nergens ontaard in een complete chaos. Het is meestal mogelijk om al springend en ontwijkend een plan van aanpak voor de desbetreffende kamer op te stellen en de rust te bewaren.
De game kent een beperkt aantal baasgevechten. Wel zijn deze behoorlijk gevarieerd en op een prettige manier uitdagend te noemen. Ze hebben allen een vast aanvalsritme en een vaste set aanvalspatronen en geven voldoende ruimte om te variëren tussen aanvallen en ontwijken. Indien je nog niet toe bent aan een baasgevecht maar wel verder wil kijken, is dit ook mogelijk. In plaats van de baas kies je dan voor een alternatief pad waar wederom een bepaalde consequentie tegenover staat. Het is niet verstandig om de bazen helemaal links te laten liggen, aangezien deze je de beschikking geven over enkele unieke blauwprinten die je bij de smid kan inwisselen voor waardevolle nieuwe relieken. Om deze te creëren betaal je in Thorium, een grondstof die je vooral dieper in de kerker meer zult tegenkomen. Eenmaal vervaardigd krijg je de reliek mee bij een volgende run en wordt deze toegevoegd aan de poule van mogelijke relieken in latere pogingen. DIt concept doet een beetje denken aan ‘Dead Cells’. Bazen die je eenmaal verslagen hebt, blijven verslagen en stuwen het simpele verhaallijntje weer iets verder voort.
Dead Dwellers
De game gaat nergens heel diep. Het mist onder andere de kettingreacties van Spelunky, de snelheid van Dead Cells, de aanpassing in eerdere stages van Binding of Isaac en de builds van Hades. Al deze games kunnen zich op veel vlakken duidelijker profileren. Dit neemt niet weg dat Undermine wel een gemeenschappelijke factor van deze games over weet te nemen; het is consistent, werpt voldoende mysterie en exploratiedrang op en nodigt steeds maar weer uit tot ‘one more run’.
Op de Switch levert de game amper in als het aankomt op zijn visuele stijl. Het oogt charmant en vriendelijk. Helaas is de muziek wel wat monotoon. Er is weinig afwisseling te vinden in de toch al niet uitzonderlijke tracks. De enige grafische onvolkomenheid die ik heb kunnen ontdekken is een glitchende minimap als je van kamer naar kamer gaat. Dit is slordigheid in de marge, aangezien je hier amper last van hebt.
Conclusie
Zoals je hierboven merkt, ben ik enorm te spreken over deze roguelite. De game weet zich met een charmante tekenstijl en gelaagde leercurve toe te voegen aan het rijtje toppers, maar dan wel echt net iets onder de bazen binnen het genre. De game doet weinig tot niks fout, maar de genregenoten bieden gewoon meer van het goede. Een paar uitbreidingen kunnen dit wellicht nog opheffen.