Gamers staan meestal rond deze tijd voor moeilijke keuzes vanwege het grote aantal topgames. Door dit luxeprobleem moeten we vaak toppers laten liggen vanwege geld- en tijdgebrek. Het is daarom jammer dat sommige games onterecht worden ondergesneeuwd door de bekendere titels. Valkyria Chronicles is zo’n voorbeeld. Hoewel de game een succes in Japan was (de game kwam daar begin 2008 uit), heeft het merendeel in het westen er nog nooit van gehoord. Gelukkig dat je dit leest, want Valkyria verdient de aandacht van iedere gamer.
Valkyria is een typische Japanse RPG. Je moet van het sfeertje houden om volledig van deze game te genieten. RPG'ers en zeker ook strategiefans zijn hier in elk geval aan het goede adres. Sega heeft het voor elkaar gekregen om een schitterende game exclusief voor de PlayStation 3 uit te brengen. Dat vrijwel niemand dit zag aankomen is logisch, maar eindelijk heeft Sony’s console een RPG die je doet herinneren aan de gouden tijden van de vorige generatie(s).
Het fictieve verhaal van Valkyria Chronicles speelt zich af in een iets ander Europa dan dat we kennen. In de jaren dertig van de twintigste eeuw speelt ‘The Empire’ in het oosten een grote rol op gebied van oorlogsvoering. In het noordwesten ligt een klein rijk genaamd ‘Gallia’ die enorme ‘Ragnite-voorraden’ bezit. Ragnite kan dienen als brandstof en medicijn. Uiterst handig dus voor een oorlogzuchtig rijk als The Empire. Ze besluiten dan ook om het arme Gallia binnen te vallen, en zo totale overheersing te versnellen.
Gallia laat dit natuurlijk niet zomaar toe, waardoor het land de oorlog verklaart. Wat volgt is een langdurige oorlog waarbij dit kleine land zoveel mogelijk weerstand probeert te bieden met de beschikbare middelen. Welkin Gunther, de zoon van een oude oorlogsheld, heeft de leiding over ’Squad 7’. Jij neemt de controle van deze groep tijdens de gevechten over om Gallia te verdedigen tegen de invasie van The Empire. Naarmate het verhaal vordert, worden de hoofdpersonages steeds verder uitgediept. Ze worden op een zeer geloofwaardige manier neergezet, en het ijzersterke verhaal blijft tot het einde spannend.
Laat je niet misleiden door het tekenachtige uiterlijk, want deze RPG bevat wel degelijk schokkende momenten die de ellende van oorlog laten zien. Door middel van een boek met verschillende hoofdstukken en tabbladen activeer je filmpjes, missies en informatie. Je ziet duidelijk dan deze game het vooral moet hebben van het verhaal, mede door het grote aantal cutscenes. Degene die spontane hartklachten krijgt bij dit gegeven, is hier dus aan het verkeerde adres. Voor de missies zul je ook geduld moeten hebben, want hoe verder je komt, hoe ingewikkelder ze worden. Je zal op een gegeven moment echt een perfecte strategie moeten bedenken wil je je troepen een beetje heel door de gevechten laten loodsen.
Al vrij snel krijg je de mogelijkheid om een eigen team samen te stellen, waarbij je kan kiezen uit vijftig karakters met elk hun eigen persoonlijkheid en vaardigheden. Er zijn vijf verschillende klassen met specifieke voor- en nadelen. Je kan gebruik maken van Scouts, Shocktroopers, Lancers, Engineers en Snipers. Daarenboven krijg je de controle over tanks die een belangrijke rol spelen in een te behalen voordeel. Na voltooide missies ontvang je XP en geld om je klassen te verbeteren. Natuurlijk zul je in deze RPG de nodige keuzes moeten maken. Snipers kan je bijvoorbeeld krachtiger maken, maar hun nauwkeurigheid zal minder snel toenemen.
Als zijpersonages sterven en het lukt niet om ze op tijd te helpen, ben je ze voorgoed kwijt. Daardoor zal je eerder geneigd zijn om voorzichtig te werk te gaan. De gameplay is ook dieper dan je aanvankelijk zou denken. Gevechten bestaan uit twee fases. Op een map kan je kiezen uit de eenheden, waarna de camera overschakelt naar realtime third-person actie. Je krijgt dan de mogelijkheid om vrij te bewegen en te schieten. Als je R1 indrukt heb je alle tijd om rustig te richten zonder aangevallen te worden. Het aantal gekozen eenheden is gelimiteert aan ‘command points’ (CP) die je elke beurt ontvangt. Spaar je de punten op voor een noodsituatie of gebruik je ze allemaal om het grote voordeel uit een beurt te slaan? Valkyria Chronicles is een perfecte mix tussen strategie-, actie- en RPG-elementen.
Tijdens het bewegen van je troepen is het belangrijk dat je altijd rekening moet houden met verborgen vijanden (nog een reden om niet zomaar naar voren te rennen). Goed dekking zoeken scheelt een hoop ellende. Enig puntje van kritiek is dat je alleen een verdedigingsbonus (geen headshots etc.) krijgt wanneer je achter bepaalde objecten zoals zandzakken schuilt. Anders ben je nog steeds erg kwetsbaar voor vijandelijk vuur, en dat kan soms tot knullige en frustrerende situaties leiden.
De moeilijkheidsgraad van Valkyria ligt vrij hoog. Je bevindt je vaak in een slechtere positie dan de tegenstander, zodat je regelmatig het 'game over'-scherm vervloekt. Soms wordt je ook verast door omwentelingen in missies. Zo snel mogelijk je strategie veranderen is hier het beste advies. De AI is helaas wel matig. Vaak verspilt de vijand CP door steeds herhalende acties te maken die geen enkele nut hebben, of ze draaien een tank zo, dat je makkelijk op de zwakke plek kan schieten. Het is echter een te verwaarlozen minpunt, aangezien het aantal vijanden je veel uitdaging kunnen geven.
Gelukkig kan je tijdens missies opslaan, vooral omdat je met sommige meer dan twee uur bezig bent. Niet erg, want de variatie in de opdrachten en omgevingen is enorm. De ene keer moet je een gigantische tank uitschakelen of een brug opblazen, de andere keer moet je ongezien voorbij zoeklichten zien te komen. Doorgaans blijft het verhaal goed en is het daardoor leuk om te spelen. Met de campaign ben je al gauw dertig uur bezig, en dan heb je misschien niet eens een van de vele ‘Skirmisch’ gevechten gespeeld.
Het zal je waarschijnlijk al zijn opgevallen: het tekenachtige stijltje zie je niet elke dag. Hoewel de graphics niet uitblinken van de details, ziet alles er prachtig uit. Bovendien lijkt het door de witte rand net op een bewegend schilderij. Cutscenes zijn prachtig geanimeerd en laten je soms met verbazing achter. Sega heeft met het geluid ook een zeer goede prestatie neergezet. De muziek past helemaal bij de setting en sfeer. Ook aan de voice-acting is veel aandacht besteed. Het Engelse stemmenwerk is erg geloofwaardig en past goed bij elk personage. Mocht je er niet tevreden over zijn: er is ook een optie om met de Japanse (!) stemmen te spelen. Valkyria Chronicles is een geweldige game om het najaar mee door te brengen.
Conclusie
Sega laat met Valkyria Chronicles de kwaliteit zien die het bedrijf vroeger zo populair maakte. Wil je nou eindelijk een geniale Japanse RPG voor je PlayStation 3 hebben, dan is dit de game waar je zo lang op moest wachten. Valkyria heeft zon goede afwerking, dat fans van het genre zichzelf voor hun kop moeten slaan als ze deze titel niet onmiddellijk aanschaffen. Het meeslepende verhaal en de unieke stijl zorgen voor een zeldzame ervaring. Voor mij is dit de beste RPG van 2008 en hopelijk een voorbode van wat we nog kunnen verwachten van Sega en de PS3.