Je hoort wel eens verhalen van mensen die het licht hebben gezien. Mensen met een zogenaamde bijna dood ervaring. Deze mensen kijken na zon ervaring heel anders tegen het leven aan. Genieten meer, schenken al hun geld aan goede doelen, gaan op wereldreis en dat soort dingen. Maar het kan ook anders. In plaats van onschuldige wensen te vervullen, is er natuurlijk ook de mogelijkheid om met een zwaard en bijl de wijde wereld in te trekken en alles en iedereen die op je pad komt extreem gewelddadig van ledematen te ontdoen. Zie hier: het verhaal van Skarin.
Skarin is de hoofdpersoon uit Viking. Niet geheel toevallig blijkt ook Skarin een Viking te zijn, wat de titel van het spel in ieder geval al rechtvaardigt. Het andere gedeelte van de titel (Battle for Asgard) gaat niet zo zeer om wie je bent, maar weer om wat je van plan bent. Jij bent namelijk – nadat je weer tot leven word gewekt door Freya, de godin van de liefde – de aangewezen persoon om jouw geboorteland te schonen van al het vijandige gespuis. Geen wereldreizen of goede doelen voor deze man, neen, het is moorden, plunderen en vernietigen wat de klok slaat. En laten we eerlijk zijn, dat maakt een leukere game dan het sponsoren van goede doelen, hoe nobel dat ook moge zijn.
Zover dus het verhaal, dat geen originaliteitsprijs verdient. Maakt ook niet uit, de setting is origineel genoeg om te boeien. Dit komt mede doordat deze setting zeer overtuigend wordt neergezet. Visueel is het spel meer dan in orde en ondanks dat de omgevingen lange tijd hetzelfde blijven, ziet het er allemaal prima uit. Het gras wuift in de wind, de dorpen komen goed tot leven en zijn flink bevolkt en de vele vijanden (soms wel honderden tegelijk) komen prachtig in beeld. Toch moet er helaas weer een tol worden betaald voor de mooie beelden die zojuist genoemd zijn. Zo is het spel niet overal even mooi. Teleurstellend is het dat alle vijanden die je tegenkomt exact hetzelfde zijn. Keer op keer lijk je dezelfde vijand neer te hakken en het feit dat je vijanden naar eigen keus ledematen kunt laten inleveren doet hier niets aan af. Ook is er op sommige momenten last van framerate problemen. Dit is vooral het geval in de drukkere veldslagen. Maar wees niet getreurd, deze problemen zijn niet van dien aard dat je in het echte leven de botte bijl wil hanteren...
Deze botte bijl moet namelijk in het spel al meer dan genoeg gehanteerd worden. Qua gameplay is Viking namelijk niet de meest afwisselende game die je ooit tegen zult komen. Het is hakken, hakken en nog eens hakken wat de klok slaat. Natuurlijk is dit geen probleem, want als we kijken naar bijvoorbeeld een Ninja Gaiden of een God of War kan iedereen instemmen met het feit dat hack and slash games allang niet eentonig meer hoeven te zijn, integendeel. Helaas is Viking iets minder goed uit de verf gekomen. Viking hanteert een werkwijze die wellicht op zichzelf al stamt uit de tijd van de vikingen, namelijk: ‘beter goed gejat dan slecht bedacht’. Zo vinden we in deze game een tweetal knoppen terug die zorgen dat Skarin een krachtige, trage en een snelle, zwakke aanval uit kan voeren. Ook leek het de makers wel leuk gebruik te maken van quick time events, die we natuurlijk allemaal kennen uit het sublieme God of War. Toch zijn de gameplay elementen van Viking van een stuk mindere kwaliteit. De quick time events zijn niet zo goed in het spel verweven als in God of War en voelen wat overbodig aan. Ook de gameplay an sich is té eentonig om echt leuk te zijn.
Wat misschien nog wel erger is aan de gameplay is dat de game redelijk makkelijk is. Zo lijkt er geen enkele manier te zijn om echt beter te worden in de game. Afweren gebeurt met een simpele druk op de knop en hoeft niet te worden gericht naar de aanval toe. Wat je dus krijgt is dat je LT indrukt, net zolang wacht tot de tegenstander aanvalt en daarna een paar keer op de A knop beukt en dat was het dan. Wat meer diepgang had voor een interessantere moeilijkheidsgraad, een leuker vechtsysteem en simpelweg vettere gevechten gezorgd. Toch is er ook een pluspunt. Zo heb je de mogelijkheid om met je zuur verdiende centen extra vaardigheden te leren bij de Arena. Deze vaardigheden komen in veel gevallen neer op finishing moves, die met een bepaalde knoppencombinatie uit de controller getoverd kunnen worden. Toch valt ook dit gedeelte eigenlijk in het niet door de simpele gevechten. Ik heb het spel namelijk uitgespeeld het blokken, afgewisseld met beuken op de A knop. En echt diepgaand kan je dat moeilijk noemen, zelfs voor een Viking.
Conclusie
Viking is niet alleen maar vechten. Zo moet je namelijk ook in een ‘free roaming wereld’ naar je objectives lopen – of als je een portal ontdekt hebt, transporteren – en kun je kleine opdrachten vervullen om je leger groter te maken. Met dit leger zul je de laatste horde op elk eiland (er zijn er drie) moeten overwinnen: een gigantische veldslag om de tegenstand voor altijd de kop in te drukken. Voor deze gevechten kun je ook draken inschakelen om wat vijanden voor je te roosteren, dit ziet er zeer gelikt uit en is overigens nog handig ook. Deze gevechten zijn de hoogtepunten uit de game en zijn zo grootschalig dat je de eentonigheid van de besturing even voor lief neemt. Op die momenten is de game geweldig en vergeet je de minpunten. Des te jammer is het dan, dat je op het volgende eiland weer al die opdrachten moet doen om flink te kunnen genieten.
Conclusie
Toch zijn de minpunten van dien aard dat ze niet zonder slag of stoot voor lief te nemen zijn. Het spel is zeker niet slecht en zal hack and slash fanaten zeker kunnen boeien. Toch zijn de besturing, de kwakkelende framerate en het gebrek aan afwisseling flinke smetjes op de feestvreugde die zelfs de fenomenale eindbattles niet kunnen compenseren. Kan je nog maar één game spelen in je leven? Dan raad ik je aan op zoek te gaan naar iets dat het echt waard is je tijd aan te besteden, er zijn vele betere games te krijgen dan dit.