De game die door Rare in het jaar 2006 in het leven werd geroepen, Viva Piñata, was destijds misschien wel de schattigste en kleurrijkste game voor de Xbox 360. Enerzijds gezien de recensies een uitstekende game, anderzijds gezien de verkoopcijfers een regelrechte flop. Viva Piñata was voor het meeste publiek te ongebruiksvriendelijk en was na verloop van tijd te chaotisch voor woorden. Een jaar later bracht Rare een ondermaatse spin-off in de vorm van Party Animals uit. Weet het bedrijf zich te herstellen met Viva Piñata: Trouble in Paradise?
Viva Piñata: Trouble in Paradise, in de Nederlandse volksmond ‘Paniek in Paradijs’ genoemd, is zoals bekend de derde Viva Piñata-game voor de Xbox 360. Ontwikkelaar Rare zag wel heil in een vervolg op het origineel van 2006. Met als hoofddoel de game gebruiksvriendelijker te maken met meer piñata's, meer voorwerpen, meer locaties en meer mogelijkheden. Je kunt ze bijna eindeloos noemen in dit uitgeklede vervolg.
Meer, meer en nog eens meer dus. Zo zijn er bijvoorbeeld 32 verschillende piñata’s bijgekomen die afstammen van de nieuwe woestijn- en poollandschappen. Naast je centrale tuin kun je immers nu ook de woestijn en de noordpool bezoeken. Aldaar tref je de meest schattige en humoristische dieren aan die je met behulp van verschillende lokazen kunt vangen en vervolgens in je eigen tuin kunt plaatsen. De met papier mâche gevulde beestjes hebben echter strikte voorwaarden en het is aan jou als tuinier de taak deze te vervullen.
Want wat gloedje nieuw is in dit tweede deel, is de ‘snoepjesmeter’. Iedere piñata heeft een snoepjesmeter die gevuld kan worden door hem of haar uiterst blij te maken. Naast je piñata fruit of snoep te laten eten kun je ze ook aankleden of een naam geven, wat een positief effect heeft op hun snoeperigheid. Eenmaal dit gedaan kun je de verhaallijn van Trouble in Paradise voortzetten. Samen met Leafos moet je alle met snoepgevulde piñata’s terugbrengen naar de databank. De slechte suikerverslaafde Dokter Pester en zijn Ruffians hebben namelijk alle gegevens over alle dieren van Piñata-eiland gewist. Nu is het dus aan jou, als beginnend tuinier, om het gegevensbestand weer op peil te brengen door de piñata’s naar je centrale tuin te lokken.
Hoe flinterdun het verhaal ook mag zijn, het is een welkome toevoeging voor voornamelijk het jonge publiek. Het jonge publiek is lastig te bereiken, iets wat Rare zeker wilde verwezenlijken in Trouble in Paradise. Zo heeft de interface een schoonmaakbeurt gehad en kun je al je accessoires, zoals de gieter, schep, zadenzak of trukenstok, via een shortcut met één knop selecteren. In deel één werkte dit nogal omslachtig, maar dat is dus bij deze voor een groot deel opgelost. Daarnaast kun je ook heel snel tussen je tuin, de encyclopedie en de winkels switchen, waarbij de laadtijden tot het minimum zijn beperkt. Helaas is na verloop van tijd wel weer de bekende chaos aanwezig. Dit komt voornamelijk door het feit dat je tuin vrij beperkt is en de framerate nogal eens inkakt wanneer je piñata’s in gevecht zijn.
Ook andere kleine dingetjes, zoals de Nederlandse vertaling, zijn niet aangepakt. De irritante stemmen zijn wederom aanwezig en de vertaalde teksten zijn werkelijk waar een flop. Her en der gebruiken onze lieve vrienden Engelse termen en zijn er interpunctie- en spatiefouten te bespeuren. Daarnaast is het audiovisuele aspect verrassend genoeg niet verbeterd, wat toch wel een beetje jammer is aangezien de graphics alweer uit het jaar 2006 dateren. Sterker nog, het viel me juist op dat de kleurrijke, cartoony stijl minder scherp is geworden. De laadtijden zijn ter compensatie hierdoor korter geworden, maar ik vond het als fan eigenlijk te belachelijk voor woorden. Daarnaast kan ik ook zeggen dat Trouble in Paradise misschien wel de slechtste achievements kent van alle Xbox 360-spellen tot nu toe verschenen. Nagenoeg alle opdrachten kennen een ‘secret-mission’ en het is eigenlijk onmogelijk om deze zonder het Internet vrij te spelen. Na meer dan tien uur spelen had ik nog steeds geen één achievement vrijgespeeld, wat ik eigenlijk toch wel een kwalijke zaak vind.
Conclusie
Al met al kent deze game erg weinig vernieuwing. De grootste nieuwe modus van Trouble in Paradise is met stip de coöperatieve modus, die zowel online als offline kan worden gespeeld. Helaas komt deze optie niet erg goed uit de verf, omdat het tuinieren met meer dan twee personen gewoon erg saai en onhandig werkt. De camera-standpunten spelen bij dit minpunt een grote rol en het is aan Rare om daar zo snel mogelijk een patch voor uit te brengen. Want speler twee voelt bij het tuinieren zich gewoon het vijfde wiel aan de wagen.
Begrijp me niet verkeerd, qua gameplay is Viva Piñata: Trouble in Paradise nog steeds een lust voor het oog en het geeft na twee jaar nog steeds die voldoening wanneer je de ideale tuin hebt ontworpen. Kijken we echter naar de vernieuwingen die dit vervolg met zich mee heeft gebracht, dan komt Trouble in Paradise niet hoger uit dan een voldoende. Dat Rare in 2006 een niet te verknoeien fundamentele basis had opgezet, zorgt ervoor dat Trouble in Paradise nog best een aardig cijfer krijgt.