Hij is dik, hij is hebberig en speelt de hoofdrol in één van de nieuwste Wii-games? Natuurlijk heb ik het over Wario. De bolle antiheld schittert in Wario Land: The Shake Dimension. Een tweedimensionale platformgame die erg mooi oogt, maar niet in de buurt komt van Mario-platformgames. Hebben we hier te maken met een matige titel? Nee, dat zeker niet. Wario Land is gewoon leuk.
Zoals de meeste tweedimensionale platformgames is het in Wario Land ook de bedoeling om van de ene naar de andere kant van het level te komen. Gedurende die trip zul je verschillende vijanden en obstakels tegenkomen. Er zijn tal van moves tot je beschikking die je kunt gebruiken om je vijand uit te schakelen, of een obstakel te overbruggen. Voor sommige moves gebruik je gewoon de knoppen van je horizontaal gekantelde Wii-remote en voor andere moves is een beweging vereist. Je zult echter niet continu heen en weer hoeven te zwaaien met de Wii-remote. Hier en daar schud je wat om een geldzak leeg te schudden, of kantel je de Wii-remote om te rijden op een éénwieler. Zo zijn er nog een aantal simpele beweginkjes in het spel verwerkt. De besturing is dus wel in orde.
Dat geldt ook voor het grafische aspect van de game. De game is weliswaar tweedimensionaal, maar oogt ongelooflijk goed voor Wii-begrippen. Het hele spel is als een soort tekenfilm – het is overigens ook vormgegeven door een Japanse tekenfilm studio. Alles is lekker kleurrijk en de omgevingen zijn lekker afwisselend. Van woestijn tot een rijdende trein, van een onderwaterwereld tot een oude ruïne, er zit genoeg variatie in. Helaas gaat voor de muziek niet hetzelfde op, want die is verre van spectaculair en zelfs een beetje saai. Er zit overigens wel de nodige humor in de game.
Zoals ik eerder al meldde, haalt Wario Land het bij lange na niet bij games als Super Mario Bros. De oorzaak ervan is moeilijk aan te wijzen, maar eigenlijk gaat dat voor vrijwel iedere platformer op: de Mario-games hebben iets magisch en geven je een bepaald gevoel en dat is bij Wario Land niet echt aanwezig. De spelwerelden zijn allemaal vrolijk en er zit genoeg variatie in, maar de echte spanning ontbreekt een beetje.
Het uitspelen van de levels kost je nooit al te veel moeite en eenmaal bij het eindpunt aangekomen moet je weer terug. Je leest het goed, je moet weer helemaal terug en dan ook nog eens binnen een bepaalde tijd. Waarom de makers hiervoor gekozen hebben is voor mij een raadsel, maar het zij zo. Echt boeiend is het niet. Je kunt enkel op wat plekken komen waar je voorheen niet bij kon om aldaar een schatkist of een ander item te bemachtigen. Het verzamelen van items is ook in grote mate aanwezig in deze game, maar echt motiverend is het niet. Het uitspelen van een level is leuk, maar je moet wel een echte diehard verzamelaar zijn om alle items te behalen.
Conclusie
Het overheersende gevoel over Wario Land: The Shake Dimension is positief. Het spel is erg mooi vormgegeven, de besturing werkt leuk en de meeste levels bevatten genoeg variatie en zijn leuk om te spelen. Qua gameplay mist het echter wel de magie die een Mario-game wel heeft. Verder is het wat apart dat de ontwikkelaar je telkens terug laat rennen en is het verzamelen van items niet echt boeiend. Al met al moet ik de trieste conclusie trekken dat dit redelijke spel voor mij één van de meest belovende Wii-titels voor het najaar was.