Crimson Desert

De combinatie van Pearl Abyss en het woord Desert laat je allicht denken dat Crimson Desert een uitbreiding is van hun MMORPG Black Desert Online. Dit is niet het geval. Hoewel oorspronkelijk begonnen als een prequel voor die game, is het gaandeweg zijn eigen ding geworden. Het oogt nog net zo indrukwekkend als BDO, maar wie verder kijkt dan dat, zal zien dat het inhoudelijk een heel ander beestje is.

Wat het is

Wat het is, is nadrukkelijk géén soulslike, zoals de PR-persoon die mij op de beursvloer ontving in geen onzekere termen duidelijk maakte. Men heeft wel gekeken naar wat titels van FromSoft populair maakt, vooral op het gebied van combat, maar heeft er vervolgens een eigen draai aan gegeven. Vijanden zullen bijvoorbeeld niet respawnen als je rust neemt en je kunt geen ervaring kwijtraken na een game over. Het is vooral de moeilijkheidsgraad die is gebleven, in combinatie met een agressief gevechtssysteem dat nog het meeste doet denken aan Bloodborne.

Dit gevechtssysteem is als je net begint oprecht intimiderend. Hoofdpersoon Kliff is een veteraan met een zwaard en heeft door de jaren heen een hoop coole moves geleerd. Deze allen onder de gelimiteerde knoppen van een controller krijgen, betekent echter daardoor dat je heel wat combinaties moet kennen. Je komt heel ver met de trifecta van ontwijken, blokkeren en aanvallen, maar maakt je leven stukken makkelijker als je snel leert hoe skills in te zetten om een opening van een vijand uit te buiten. Hierbij moet de kanttekening worden geplaatst dat de game je normaliter rustig kennis laat maken met de verschillende mechanics, iets wat op de beursvloer natuurlijk niet kon.

Wat ik zag

Wat ik op die beursvloer wel kon doen, is een klein stukje verhaal spelen dat zich vermoedelijk in het begin van de game afspeelt. Kliff en zijn kompanen hebben zich lange tijd ingezet om balans te bewaren in deze wereld, maar op een avond worden ze aangevallen door een ogenschijnlijk barbaarse groep die iets van ze wil. Wanneer Kliff weigert het mysterieuze iets te geven, wordt hij gedood en over een klif gegooid (de ironie is mij niet ontgaan)

Blijkbaar was dit niet voldoende om hem daadwerkelijk te doden, daar de demo hierna de keuze gaf om vier boss fights te beleven. Ik heb er drie bevochten en deze waren, op de volgorde dat ik ze gedaan heb, de Staglord, Reed Devil en Queen Stoneback Crab. De eerste was feitelijk een andere strijder met een hoop wapens en woede, maar verder geen speciale krachten, buiten een shitload aan HP. Daarmee was het een uitstekende introductie, maar tevens ook de minst interessante.

De Reed Devil maakt het al iets boeiender. Deze als een shamaan ogende vijand lijkt in eerste instantie niet veel anders dan de Staglord, maar eens hij begint met aanvallen is al snel duidelijk dat je ditmaal een moeilijk gevecht te wachten staat. Hij teleporteert over het slagveld en gebruikt na enige tijd klonen om je te verwarren. Het is enkel wanneer je totems vernietigt dat je weer enigszins de controle over het slagveld krijgt, maar zelfs dan is het een gevecht dat demonstreert waar de soulslike-invloeden heen zijn gegaan en hoeveel werk men heeft gestoken in het combat-systeem. Zelfs met het vuur aan de schenen, heb je constant het gevoel dat Kliff soepel reageert op je input en dat je adequaat kunt reageren op wat het spel op je afgooit. Dat is wel eens anders geweest met soulslikes…

Groter is niet beter

Toch was het niet allemaal koek en ei. Het laatste gevecht wat ik deed, tegen de Queen Stoneback Crab, bracht wat beperkingen aan het licht. Eens je op haar rug bent geklommen en drie zwakke plekken hebt aangevallen, krijg je de opdracht om een urn bovenop haar hoofd te vernietigen. Dit moest ik doen door mijzelf in de lucht te lanceren, met de grappling hook de urn te grijpen en dan een krachtige aanval los te laten. In een kwartier tijd slaagden echter zowel ik, een medewerker die kwam kijken én mijn buurman op zijn eigen demopod er niet in om dit te doen.

De medewerker gaf toe dat het nogal gevoelig is en dat ze al hebben gemerkt aan de hand van feedback dat de grappling hook die centraal staat bij het uitvoeren van deze taak nog wat werk nodig heeft. Dit kan ik beamen, al moet ik ook zeggen dat de camera soms alle kanten uit vloog bij de halsbrekende capriolen die van mij werden verwacht. Dit is storend, maar daar de game pas verwacht wordt in het tweede kwartaal van komend jaar, heeft men meer dan genoeg tijd om die plooien glad te strijken. Iets waar ze geen problemen mee zullen hebben als de rest van de demo indicatief gaat blijken voor het eindproduct.

Verwachting:

Wat cameraproblemen daargelaten, is Crimson Desert een dijk van een game die een soulslike moeilijkheidsgraad combineert met flitsende en veelzijdige combat in een prachtig ogende wereld. En daar ze nog wel even hebben tot de release, verwacht dat ook dit euvel gladgestreken gaat worden.